ustach

  • 71być — ndk jestem, jesteś, są, będę, będziesz, będą, bądź, był I w funkcji samodzielnej «zajmować pewne miejsce w rzeczywistości» 1. «mieć byt, istnieć, żyć» Cichy, jakby go nie było. Pomnik jest do dzisiaj. Nie było cię jeszcze na świecie. Był sobie… …

    Słownik języka polskiego

  • 72charkotać — ndk IX, charkotaćoczę (charkotaćocę), charkotaćoczesz (charkotaćocesz), charkotaćocz, charkotaćał «wydawać charkot; charczeć, chrypieć, rzęzić» Miał knebel w ustach, charkotał …

    Słownik języka polskiego

  • 73epilepsja — ż I, DCMs. epilepsjasji, blm med. «choroba objawiająca się nagłymi atakami drgawek z występowaniem piany na ustach oraz częściową lub całkowitą utratą przytomności; padaczka» ‹gr.› …

    Słownik języka polskiego

  • 74gasnąć — ndk Vc, gasnę, gaśniesz, gaśnij, gasł (gasnąćnął), gasła, gaśli 1. «przestawać się palić, płonąć, świecić» Latarnie uliczne, światła, świece gasną. Ognisko gaśnie. ∆ Motor, silnik gaśnie «motor, silnik się wyłącza, przestaje pracować» 2.… …

    Słownik języka polskiego

  • 75gąbka — ż III, CMs. gąbkabce; lm D. gąbkabek 1. zool. gąbki «Porifera (Spongiaria), typ prymitywnych osiadłych zwierząt wielokomórkowych, nie mających wyodrębnionych tkanek i narządów, obejmujący około pięciu tysięcy gatunków różnej wielkości i… …

    Słownik języka polskiego

  • 76gorycz — ż VI, DCMs. y 1. blm «smak gorzki; gorzkość» Gorycz piołunu. Czuć gorycz w ustach. przen. «rozgoryczenie, rozczarowanie, zniechęcenie, smutek, żal, udręka» Gorycz porażki, zwątpienia. Myśleć, mówić o czymś z goryczą. Utwór pełen goryczy. Serce… …

    Słownik języka polskiego

  • 77gorzko — przysłów. od gorzki a) w zn. 1: Gorzko w ustach, w gardle. Skoszona trawa pachniała gorzko. b) w zn. 2: Gorzko płakać. Gorzko żałować czegoś. Wyrzucać sobie gorzko …

    Słownik języka polskiego

  • 78mamlać — ndk IX, mamlaćmlę, mamlaćmlesz, mamlaćmlaj, mamlaćał, mamlaćany 1. «mówić niewyraźnie, niezrozumiale, jak gdyby się coś miało w ustach; mamrotać, mamleć» Mamlać coś pod nosem. 2. «jeść powoli, niedołężnie, obracając pokarm językiem, śliniąc się;… …

    Słownik języka polskiego

  • 79międlić — ndk VIa, międlićlę, międlićlisz, międl (międlićlij), międlićlił, międlićlony 1. «dokonywać ręcznej lub mechanicznej wstępnej obróbki roślin włóknistych (lnu, konopi) po ich uprzednim roszeniu i suszeniu, polegającej na łamaniu i zgniataniu łodyg… …

    Słownik języka polskiego

  • 80miód — m IV, D. miodu, Ms. miodzie; lm M. miody 1. (zwykle w lp) «produkt z nektaru kwiatowego lub spadzi wytwarzany głównie przez pszczoły; także: sam nektar kwiatowy» Miód pszczeli. Miód wrzosowy, akacjowy, lipcowy, grykowy. Miód leśny. Plaster miodu …

    Słownik języka polskiego