ustach

  • 101wezbrać — dk IX, wzbierze, wezbraćbrał, wezbraćbrany wzbierać ndk I, wezbraćra, wezbraćają, wezbraćał, wezbraćany 1. «o wodzie, rzece, fali itp.: podnieść się powyżej normalnego poziomu; przybrać» Potok wezbrał. Wody zaczęły wzbierać. Wezbrana rzeka. przen …

    Słownik języka polskiego

  • 102wykrzywić — dk VIa, wykrzywićwię, wykrzywićwisz, wykrzywićkrzyw, wykrzywićwił, wykrzywićwiony wykrzywiać ndk I, wykrzywićam, wykrzywićasz, wykrzywićają, wykrzywićaj, wykrzywićał, wykrzywićany «uczynić, zrobić coś krzywym; skrzywić, wygiąć, wypaczyć,… …

    Słownik języka polskiego

  • 103zaciąć — dk Xc, zaciąćtnę, zaciąćtniesz, zaciąćtnij, zaciąćciął, zaciąćcięła, zaciąćcięli, zaciąćcięty zacinać ndk I, zaciąćam, zaciąćasz, zaciąćają, zaciąćaj, zaciąćał, zaciąćany 1. «uderzyć czymś ostrym, tnącym, raniącym; zrobić na czymś cięcie;… …

    Słownik języka polskiego

  • 104zamierać — ndk I, zamieraćam, zamieraćasz, zamieraćają, zamieraćaj, zamieraćał zamrzeć dk XI, zamieraćmrę, zamieraćmrzesz, zamieraćmrzyj, zamieraćmarł 1. «o żywych organizmach, tkankach: przestawać żyć, funkcjonować, stawać się martwym; obumierać, martwieć; …

    Słownik języka polskiego

  • 105zapomnieć — dk VIIa, zapomniećnę, zapomniećnisz, zapomniećnij, zapomniećniał, zapomniećnieli, zapomniećniany zapominać ndk I, zapomniećam, zapomniećasz, zapomniećają, zapomniećaj, zapomniećał, zapomniećany 1. «nie zachować w pamięci, przestać pamiętać o kimś …

    Słownik języka polskiego

  • 106zawisnąć — dk Vc, zawisnąćnę, zawisnąćwiśniesz, zawisnąćwiśnij, zawisnąćnął a. zawisnąćwisł, zawisnąćsła, zawisnąćnęli a. zawisnąćwiśli, zawisnąćnąwszy a. zawisnąćwisłszy zawisać ndk I, zawisnąćam, zawisnąćasz, zawisnąćają, zawisnąćaj, zawisnąćał 1. «zostać …

    Słownik języka polskiego

  • 107zemleć — dk XI, zmielę, zmielesz, zmiel, zmełł, zmełła, zmełli, zmielony, zmełłszy «mieląc rozetrzeć coś na drobne cząstki, na proszek, na miazgę; przerobić zboże na mąkę» Zemleć kawę, mięso, zboże. ◊ Zemleć w ustach słowa, przekleństwo «powiedzieć jakieś …

    Słownik języka polskiego

  • 108złożyć — dk VIb, złożyćżę, złożyćżysz, złóż, złożyćżył, złożyćżony składać ndk I, złożyćam, złożyćasz, złożyćają, złożyćaj, złożyćał, złożyćany 1. «zgiąć, załamać coś w kilkoro, sprawić, żeby coś nie było rozpostarte, załamując coś w kilkoro lub zginając… …

    Słownik języka polskiego

  • 109zmiędlić — dk VIa, zmiędlićlę, zmiędlićlisz, zmiędl (zmiędlićlij), zmiędlićlił, zmiędlićlony 1. «połamać słomę lnianą lub konopną w celu oddzielenia włókien od paździerzy» 2. pot. «zgnieść, zmiąć; przeżuć» Zmiędlić kartkę. Zmiędlić chleb w ustach …

    Słownik języka polskiego

  • 110pienić się — Gniewać się i złościć, zwłaszcza tak bardzo że ma się painę na ustach Eng. To become very angry, especially so that one s mouth is filled with froth …

    Słownik Polskiego slangu