uschnąć

  • 1uschnąć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}usychać{{/stl 7}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}żeby {{/stl 7}}{{stl 8}}{komuś} {{/stl 8}}{{stl 7}}ręka uschła {{/stl 7}} …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 2uschnąć — Usychać, schnąć z miłości, z tęsknoty, z żalu «tracić spokój, zdrowie z powodu nieodwzajemnionej miłości, rozstania z kimś, straty kogoś lub czegoś»: Żyć bez siebie nie mogli. Ciągle wisieli na telefonach i jak słowiki wyśpiewywali miłosne trele …

    Słownik frazeologiczny

  • 3uschnąć — dk Vc, uschnąćnę, uschnąćniesz, uschnąćnij, uschnąćnął a. usechł, uschła, uschli usychać ndk I, uschnąćam, uschnąćasz, uschnąćają, uschnąćaj, uschnąćał «o roślinach lub ich częściach: obumrzeć z powodu braku wody lub z powodu innych… …

    Słownik języka polskiego

  • 4usychać – uschnąć z miłości [tęsknoty, żalu] — {{/stl 13}}{{stl 7}} bardzo przeżywać rozstanie z kimś, nieodwzajemnioną miłość, stratę kogoś lub czegoś itp., mizernieć z tego powodu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dziewczyna usycha za nim z tęsknoty, a on nie wraca. {{/stl 10}} …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 5usychać — → uschnąć …

    Słownik języka polskiego

  • 6miłość — 1. Miłość własna «nadmierne poczucie własnej wartości; ambicja, duma»: Uważana była przez towarzystwo zbierające się u pani Adamowej prawie że za dziewczynkę, ale w sposób, który nie upokarzał jej miłości własnej. Nie tylko bowiem dopuszczano ją… …

    Słownik frazeologiczny

  • 7schnąć — z miłości, z tęsknoty, z żalu zob. uschnąć …

    Słownik frazeologiczny

  • 8tęsknota — Usychać, schnąć z tęsknoty zob. uschnąć …

    Słownik frazeologiczny

  • 9żal — Stać, być jak posąg żalu zob. posąg 2. Usychać, schnąć z żalu zob. uschnąć. Utulić (czyjś) żal zob. utulić …

    Słownik frazeologiczny

  • 10poschnąć — dk Vc, poschnąćschnie, poschnąćschły, poschnąćschnąwszy a. poschnąćschłszy «o większej liczbie czegoś: stać się suchym, uschnąć; wyschnąć kolejno» Łąki poschły z powodu suszy. Wszystko poschnie bez deszczu. To, co poschło, trzeba wyrwać. Wyrzucił …

    Słownik języka polskiego