urlopie

См. также в других словарях:

• dobrze — lepiej 1. «w należyty sposób, we właściwym stopniu; należycie, odpowiednio, jak trzeba» a) «starannie, pilnie, dokładnie» Dobrze coś pamiętać. Dobrze spełniać swoje obowiązki. Dobrze strzec tajemnicy. ∆ Dobrze wychowany, ułożony «znający zasady… …   Słownik języka polskiego

• dopisać — dk IX, dopisaćpiszę, dopisaćpiszesz, dopisaćpisz, dopisaćał, dopisaćany dopisywać ndk VIIIa, dopisaćsuję, dopisaćsujesz, dopisaćsuj, dopisaćywał, dopisaćywany 1. «skończyć pisanie, napisać do pewnego miejsca, punktu» Dopisać rozdział do końca.… …   Słownik języka polskiego

• niedrogo — «nie płacąc wysokiej ceny; nie ponosząc dużych wydatków, tanio» Kupić niedrogo samochód. Urządzić się niedrogo na urlopie. Płacić za coś niedrogo …   Słownik języka polskiego

• odmłodnieć — dk III, odmłodniećeję, odmłodniećejesz, odmłodniećej, odmłodniećniał, odmłodniećnieli, odmłodniećniały «poczuć się młodszym, zyskać młodszy wygląd» Odmłodnieć pod wpływem radości. Odmłodnieć po urlopie …   Słownik języka polskiego

• odpocząć — dk Va, odpocząćcznę, odpocząćczniesz, odpocząćcznij, odpocząćczął, odpocząćczęła, odpocząćczęli, odpocząćcząwszy odpoczywać ndk I, odpocząćam, odpocząćasz, odpocząćają, odpocząćaj, odpocząćał «przerwać jakąś pracę, czynność połączoną z wysiłkiem; …   Słownik języka polskiego

• pogoda — ż IV, CMs. pogodaodzie, blm 1. «całokształt zjawisk atmosferycznych występujących w pewnym okresie nad jakimś obszarem» Piękna, słoneczna, mroźna, chmurna, deszczowa, brzydka, niepewna, zmienna pogoda. Jesienna pogoda. Stan pogody. Zmiany pogody …   Słownik języka polskiego

• pokrzepić — dk VIa, pokrzepićpię, pokrzepićpisz, pokrzepićkrzep, pokrzepićpił, pokrzepićpiony pokrzepiać ndk I, pokrzepićam, pokrzepićasz, pokrzepićają, pokrzepićaj, pokrzepićał, pokrzepićany «dodać siły, krzepkości; wzmocnić, posilić, orzeźwić» Pokrzepieni… …   Słownik języka polskiego

• porysować — dk IV, porysowaćsuję, porysowaćsujesz, porysowaćsuj, porysowaćował, porysowaćowany 1. «spędzić pewien czas na rysowaniu; zająć się od czasu do czasu rysowaniem» Porysował sobie trochę na urlopie. 2. «porobić na czymś rysy, skazy, kreski, znaki;… …   Słownik języka polskiego

• urlopować — dk a. ndk IV, urlopowaćpuję, urlopowaćpujesz, urlopowaćpuj, urlopowaćował, urlopowaćowany 1. dk a. ndk częściej w imiesł. biernym «udzielić, udzielać komuś urlopu» Urlopować załogę (personel) w miesiącach letnich. Urlopowany pracownik, żołnierz.… …   Słownik języka polskiego

• urlopowicz — m II, DB. a; lm M. e, DB. ów pot. «człowiek będący, przebywający na urlopie» Pogoda sprzyjała urlopowiczom …   Słownik języka polskiego

• wracać — ndk I, wracaćam, wracaćasz, wracaćają, wracaćaj, wracaćał, wracaćany wrócić dk VIa, wracaćcę, wracaćcisz, wróć, wracaćcił, wracaćcony 1. «przybywać z powrotem, zjawiać się w miejscu, z którego się wyszło, wyjechało; zająć ponownie jakieś miejsce» …   Słownik języka polskiego