uprzejmy

  • 21ogromnie — «w wysokim stopniu; bardzo, nadzwyczaj, niezmiernie, wielce» Ogromnie miły, uprzejmy. Ogromnie rzadki. Ogromnie wysoko. Ogromnie chwalić, lubić kogoś. Ogromnie się cieszyć …

    Słownik języka polskiego

  • 22przesada — ż IV, CMs. przesadaadzie, blm 1. «przejaskrawione ujęcie, przedstawienie, naświetlenie czegoś, przebranie miary w czymś» Przesada w ubiorze. Przesada w ostrożności, w troskliwości. Przesada w pochwałach. Zachwycać się czymś z przesadą. Nie było… …

    Słownik języka polskiego

  • 23szarmancki — szarmanckiccy «odznaczający się wyszukaną grzecznością, zwłaszcza w stosunku do kobiet, pełen galanterii; będący objawem tej grzeczności; elegancki, uprzejmy» Szarmancki młodzieniec. Szarmanckie zachowanie. Szarmancki ukłon. ‹fr.› …

    Słownik języka polskiego

  • 24ukłon — m IV, D. u, Ms. ukłonnie; lm M. y «pochylenie głowy lub całej postaci, zdjęcie nakrycia głowy (u mężczyzn), dygnięcie itp. jako forma powitania, pożegnania, szacunku» Głęboki, grzeczny, uprzejmy ukłon. Pożegnać kogoś ukłonem. ∆ Ukłon wojskowy… …

    Słownik języka polskiego

  • 25uniżony — uniżonyżeni «będący wyrazem braku poczucia godności, przesadnie układny, zbyt uprzejmy» Uniżony wyraz twarzy. Uniżona postawa. Uniżone zachowanie. Być uniżonym wobec przełożonych …

    Słownik języka polskiego

  • 26uprzedzająco — przysłów. od uprzedzający Był uprzedzająco grzeczny, uprzejmy …

    Słownik języka polskiego

  • 27uprzedzający — imiesł. przymiotnikowy czynny czas. uprzedzać (p.) uprzedzający w użyciu przym. «gorliwy, skwapliwy w okazywaniu grzeczności; nacechowany taką skwapliwością, świadczący o takiej skwapliwości; niezwykle uprzejmy, miły; ugrzeczniony» Uprzedzająca… …

    Słownik języka polskiego

  • 28uprzejmie — uprzejmieej «w sposób uprzejmy, grzecznie, usłużnie» Odnosić się do kogoś uprzejmie. Przyjęty został bardzo uprzejmie. ∆ Dziękuję uprzejmie «zwrot grzecznościowy wyrażający wdzięczność, podziękowanie (czasem połączone z odmową)» ∆ Proszę… …

    Słownik języka polskiego

  • 29uprzejmość — ż V, DCMs. uprzejmośćści 1. blm «bycie uprzejmym; życzliwy stosunek do ludzi, grzeczność, usłużność» Niezwykła, ostentacyjna, przesadna, salonowa, swobodna, sztuczna, wrodzona, zdawkowa uprzejmość. Uprzejmość dla kobiet, wobec kobiet. Okazywać… …

    Słownik języka polskiego

  • 30usłużnie — usłużnieej «w sposób usłużny, uprzejmy, uniżony» Skłonić się usłużnie. Usłużnie przysunął krzesło …

    Słownik języka polskiego