umocnienie

  • 11obetonowanie — n I 1. rzecz. od obetonować. 2. «osłona betonowa, umocnienie z betonu» …

    Słownik języka polskiego

  • 12okucie — n I 1. rzecz. od okuć. 2. lm D. okucieuć «metalowe, często ozdobne, umocnienie zwykle drewnianych przedmiotów: drzwi, opraw ksiąg, skrzyń, kufrów, szaf itp.» 3. lm D. okucieuć «element stolarki budowlanej (okiennej, drzwiowej), np. zamek, zasuwa …

    Słownik języka polskiego

  • 13ostróg — m III, D. ostrógrogu, N. ostrógrogiem; lm M. ostrógrogi hist. «nieduże umocnienie drewniane w kształcie czworokąta, z narożnymi basztami, otoczone palisadą, wałem ziemnym i rowem, typowe dla krajów słowiańskich (od średniowiecza do XVII w.)» …

    Słownik języka polskiego

  • 14płotek — m III, D. płotektka, N. płotektkiem; lm M. płotektki 1. «niski, mały albo prowizoryczny, nietrwały, lichy płot» Niski płotek. Chruściany, wiklinowy płotek. Wlazł kotek na płotek i mruga; piękna to piosneczka niedługa. (piosenka) ∆ Płotek… …

    Słownik języka polskiego

  • 15podłoże — n I; lm D. podłożeży 1. «podkład, umocnienie, spodnia warstwa pod czymś» Betonowe, mocne podłoże. Podłoże pod posadzkę. przen. Podłoże dyskusji, sporu. Choroba na podłożu nerwowym. U podłoża tej opinii leżą uprzedzenia osobiste. 2. «skała… …

    Słownik języka polskiego

  • 16podmurować — dk IV, podmurowaćruję, podmurowaćrujesz, podmurowaćruj, podmurowaćował, podmurowaćowany podmurowywać ndk VIIIa, podmurowaćowuję, podmurowaćowujesz, podmurowaćowuj, podmurowaćywał, podmurowaćywany «umocnić coś murem, obmurować od dołu, dać… …

    Słownik języka polskiego

  • 17reduta — ż IV, CMs. redutaucie; lm D. redutaut 1. hist. «zamknięte polowe umocnienie ziemne, z wałem i fosą, przystosowane do samodzielnej obrony; stosowane od XVI w. do I wojny światowej» 2. daw. «publiczny bal maskowy» Reduta karnawałowa. ‹fr.› …

    Słownik języka polskiego

  • 18szaniec — m II, D. szańca; lm M. szańce, D. szańców «ziemne umocnienie polowe, składające się z wału i rowu, stosowane od XVII do XIX w. głównie w celu osłony stanowisk ogniowych artylerii» Szańce obronne. Sypać, wznosić szańce. ‹niem.› …

    Słownik języka polskiego

  • 19tarnina — ż IV, CMs. tarninanie; lm D. tarninain bot. «Prunus spinoza, ciernisty krzew z rodziny różowatych, śliwa o drobnych, białych kwiatach, owocach granatowych o cierpkim smaku; w Polsce pospolity, często sadzony jako umocnienie skarp i jako żywopłot; …

    Słownik języka polskiego

  • 20bulwar — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. bulwararze {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} szeroka, reprezentacyjna ulica wzdłuż brzegu rzeki, morza (zwykle zadrzewiona) : {{/stl 7}}{{stl 10}}W świąteczne popołudnie… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień