umierać z

  • 51iść — ndk, idę, idziesz, idź, szedł, szła, szli 1. «przenosić się z miejsca na miejsce, posuwać się stawiając kroki; stąpać, kroczyć; w pochodzie: maszerować» Iść pieszo, piechotą, na piechotę. Iść na palcach. Iść ostrożnie, pewnie, śmiało. Iść na… …

    Słownik języka polskiego

  • 52kłaść — ndk XI, kładę, kładziesz, kładź, kładł, kładli, kładziony 1. «stawiać jedną rzecz na drugiej, umieszczać coś na czymś, w czymś, wstawiać gdzieś, wsuwać» Kłaść coś na półkę, na półce, na szafę, na szafie. Kłaść coś do garnka, do kieszeni, do… …

    Słownik języka polskiego

  • 53konać — ndk I, konaćam, konaćasz, konaćają, konaćaj, konaćał «być w agonii, kończyć życie, dogorywać, umierać» Chory zaczął konać. Konać z głodu, z pragnienia, ze zmęczenia. ◊ Konać ze śmiechu «nie móc złapać tchu ze śmiechu, zaśmiewać się» …

    Słownik języka polskiego

  • 54kończyć — ndk VIb, kończyćczę, kończyćczysz, kończ, kończyćczył, kończyćczony 1. «doprowadzać coś (jakąś czynność) do końca, robić coś na zakończenie; stanowić zakończenie czegoś» Kończyć rozmowę, pracę. Kończyć papierosa. Kończyć książkę, list. Kończyć… …

    Słownik języka polskiego

  • 55masowo — «w dużej ilości, w dużej liczbie; licznie, tłumnie, gromadnie, masami» Demonstrować masowo. Ginąć, umierać masowo. Produkować, budować masowo. Krokusy zakwitły masowo. Turyści zjeżdżali się dokądś masowo …

    Słownik języka polskiego

  • 56męczarnia — ż I, DCMs. męczarniani; lm D. męczarniani (męczarniaarń) «wielkie cierpienie fizyczne albo moralne, dotkliwy ból, udręka» Umierać w męczarniach. Cierpieć, przeżywać, znosić męczarnie. Zadawać komuś męczarnie. Coś sprawia komuś męczarnie …

    Słownik języka polskiego

  • 57mrzeć — ndk XI, mrę, mrzesz, mrzyj, marł «tracić życie, przestawać żyć; umierać, konać» Ludność marła masowo z powodu epidemii …

    Słownik języka polskiego

  • 58mucha — ż III, CMs. musze; lm D. much 1. «Musca domestica, dwuskrzydły owad z rodziny o tej samej nazwie, bardzo pospolity, niebezpieczny z powodu przenoszenia drobnoustrojów chorobotwórczych» Dokuczliwa, natrętna mucha. Brzęczenie much. Opędzać się od… …

    Słownik języka polskiego

  • 59nuda — ż IV, CMs. nudzie; lm D. nudadów 1. «niemiły stan, niemiłe uczucie spowodowane zwykle bezczynnością, brakiem interesującego zajęcia, brakiem wrażeń, monotonią życia; cecha rzeczy wywołującej taki stan (także w lm w tym samym znaczeniu)»… …

    Słownik języka polskiego

  • 60odchodzić — ndk VIa, odchodzićdzę, odchodzićdzisz, odchodzićchodź, odchodzićdził odejść dk XI, odejdę, odejdziesz, odejdź, odszedł, odeszła, odeszli, odszedłszy 1. «idąc oddalać się, odsuwać się od kogoś, od czegoś, opuszczać jakieś miejsce» Odchodzić powoli …

    Słownik języka polskiego