ufać we własne siły
1ufać — ndk I, ufam, ufasz, ufają, ufaj, ufał «mieć przekonanie, że na kimś można polegać; spodziewać się spełnienia czegoś» Ufać komuś bezgranicznie, ślepo. Ufać przyjacielowi. Ufać czyimś słowom, obietnicom. Ufać we własne siły, w swoją szczęśliwą… …
2wiara — ż IV, CMs. wierze; lm D. wiar 1. blm «przeświadczenie, przekonanie, pewność, że coś jest prawdą, że coś jest słuszne; ufność, że coś się spełni, wierzenie w coś» Wiara w ideały, w słuszność jakiejś sprawy. Wiara we własne siły. Przywracać komuś… …
3ufność — ż V, DCMs. ufnośćści, blm «przeświadczenie, że komuś, czemuś można ufać, wierzyć, że można polegać na danej osobie; zaufanie» Bezgraniczna ufność. Ufność bez granic. Ufność do ludzi, do losu. Ufność we własne siły. Coś natchnęło, napełniło kogoś… …
