udmaq
1udmaq — 1. f. 1. Udlaq əzələlərinin hərəkəti ilə bir şeyi ağız boşluğundan qida borusuna və mədəyə ötürmək. Həbi udmaq. Bütöv tikəni udmaq. – Dəryalar tutdu məni; Naqqalar uddu məni; Əziz, istəkli dostum; Nə tez unutdu məni? (Bayatı). Qoca hülqumunda… …
2həzm — is. <ər.> Yeyilən şeyin həzm cihazında həll olunması. Həzm prosesi. – Qidanın çeynənməsi, müxtəlif şirələr təsiri altında onun dəyişilərək həll oluna biləcək hala düşməsi həzm adlanır. «Zoologiya» Həzm cihazı – yeyilən şeyi həll edən bədən… …
3udma — 1. «Udmaq 1»dan f. is. Udma prosesi. Udma zamanı boğazda ağrı hiss etmək. 2. «Udmaq 2»dan f. is …
4udulmaq — 1. «Udmaq 1»dan məch. 2. «Udmaq 2»dan məch. Lotereyada üç maşın udulmuşdur …
5hopurdamağ — (Lənkəran) çeynəmədən udmaq. – Əli aşı hopurdur …
6qırramax — I (Qarakilsə) qeyri adi (qır kimi) ifraz etmək. – Quzuların hammısı qırrıyır II (Ucar) udmaq, oyunda qalib gəlmək. – Bizim dəsdə Kərimgilin dəsdəsini qırradı …
7qırtmax — I (Meğri) olduğu kimi qalmaq, inkişaf etməmək. – Arpa zəmilərinin hamısı qırtıp II (Cəbrayıl) oturmaq III (Qazax) udmaq. – Aşığaşığ oynadıx, Əli hamımızı qırtdı IV (Ordubad) bax qırtdamax. – Dərzi həmin parçadan ginə qırtdı …
8lumbullatmağ — (Kürdəmir) udmaq. – Əlinə düşəni lumbulladır …
9posxurtmax — (Çənbərək) udmaq (oyunda). – Ay İrva:m, də:n top oyununda Vəliyi posxurtdun …
10sıfqarabet — eləməx’: (Gəncə) axırıncı qəpiyinə kimi udmaq. – Onu sıfqarabet eləmişəm, bir qəpeyi də yoxdu …
