udac

  • 81wylecieć — dk VIIa, wyleciećcę, wyleciećcisz, wyleciećleć, wyleciećciał, wyleciećcieli wylatywać ndk VIIIa, wyleciećtuję, wyleciećtujesz, wyleciećtuj, wyleciećywał 1. «o istotach mogących fruwać: wydostać się skądś na skrzydłach, wyfrunąć, ulecieć» Ptak… …

    Słownik języka polskiego

  • 82wyprawić — dk VIa, wyprawićwię, wyprawićwisz, wyprawićpraw, wyprawićwił, wyprawićwiony wyprawiać ndk I, wyprawićam, wyprawićasz, wyprawićają, wyprawićaj, wyprawićał, wyprawićany 1. «posłać kogoś dokądś, zwykle w dalszą drogę, w określonym celu» Wyprawić… …

    Słownik języka polskiego

  • 83wyruszyć — dk VIb, wyruszyćszę, wyruszyćszysz, wyruszyćrusz, wyruszyćszył wyruszać ndk I, wyruszyćam, wyruszyćasz, wyruszyćają, wyruszyćaj, wyruszyćał «udać się w drogę dokądś, rozpocząć podróż (wędrówkę, jazdę); opuścić jakieś miejsce udając się dokądś»… …

    Słownik języka polskiego

  • 84wywędrować — dk IV, wywędrowaćruję, wywędrowaćrujesz, wywędrowaćruj, wywędrowaćował «opuścić miejsce pobytu, wyemigrować; wyjść, udać się na wędrówkę, powędrować dokądś» Wywędrował za ocean. Łosie wywędrowały z rezerwatu …

    Słownik języka polskiego

  • 85zagrać — dk I, zagraćgram, zagraćgrasz, zagraćgrają, zagraćgraj, zagraćgrał, zagraćgrany 1. «wykonać jakiś utwór na instrumencie muzycznym (lub na instrumentach muzycznych); o instrumentach muzycznych: wydać dźwięki, zabrzmieć» Zagrać walca, mazurka,… …

    Słownik języka polskiego

  • 86zamaskować — dk IV, zamaskowaćkuję, zamaskowaćkujesz, zamaskowaćkuj, zamaskowaćował, zamaskowaćowany zamaskowywać ndk VIIIa, zamaskowaćowuję, zamaskowaćowujesz, zamaskowaćowuj, zamaskowaćywał, zamaskowaćywany 1. «uczynić kogoś, coś niewidocznym lub trudno… …

    Słownik języka polskiego

  • 87zgłosić — dk VIa, zgłoszę, zgłosićsisz, zgłoś, zgłosićsił, zgłoszony zgłaszać ndk I, zgłosićam, zgłosićasz, zgłosićają, zgłosićaj, zgłosićał, zgłosićany «wystąpić z czymś, przedstawić coś do realizacji, oceny, zatwierdzenia lub przedstawić kogoś,… …

    Słownik języka polskiego

  • 88zignorować — [wym. z ignorować] dk IV, zignorowaćruję, zignorowaćrujesz, zignorowaćruj, zignorowaćował, zignorowaćowany «świadomie, celowo nie wziąć kogoś, czegoś pod uwagę; udać, że się kogoś, czegoś nie zauważyło; zlekceważyć, pominąć» Zignorować czyjeś… …

    Słownik języka polskiego

  • 89zwrócić — dk VIa, zwrócićcę, zwrócićcisz, zwróć, zwrócićcił, zwrócićcony zwracać ndk I, zwrócićam, zwrócićasz, zwrócićają, zwrócićaj, zwrócićał, zwrócićany 1. «skierować w jakąś stronę; ustawić coś jakąś stroną ku czemuś; skręcić, wykręcić w jakimś… …

    Słownik języka polskiego

  • 90удатися — до (124)< польськ. udać się do попрямувати, піти, поїхати [MО,V] …

    Толковый украинский словарь