udac

  • 71uciec — dk Vc, ucieknę, uciekniesz, ucieknij, uciekł, uciekłszy uciekać ndk I, uciecam, uciecasz, uciecają, uciecaj, uciecał 1. «oddalić się biegiem z jakiegoś miejsca (głównie w obawie przed pogonią), szybko odjechać, ujść» Uciec przed pogonią. Uciekać… …

    Słownik języka polskiego

  • 72udanie — I n I rzecz. od udać. II «z powodzeniem, dobrze, właściwie, należycie» Sportowcy udanie zakończyli sezon …

    Słownik języka polskiego

  • 73udany — udanyni imiesł. przymiotnikowy bierny czas. udać (p.) udany w użyciu przym. «taki, który się udał, powiódł; dobry, należyty, właściwy» Udane spotkanie. Udany wieczór. Udany projekt. Udane dzieci …

    Słownik języka polskiego

  • 74uderzyć — dk VIb, uderzyćrzę, uderzyćrzysz, uderz, uderzyćrzył, uderzyćrzony uderzać ndk I, uderzyćam, uderzyćasz, uderzyćają, uderzyćaj, uderzyćał, uderzyćany 1. «zadać cios, raz» Uderzyć kogoś pięścią, dłonią. Uderzyć w twarz, po twarzy, w szczękę. ◊… …

    Słownik języka polskiego

  • 75udrapować — dk IV, udrapowaćpuję, udrapowaćpujesz, udrapowaćpuj, udrapowaćował, udrapowaćowany 1. «ułożyć coś w malownicze fałdy» Udrapować na kimś materiał, suknię. Udrapować zasłony w oknie. Udrapowany płaszcz. 2. rzad. «pokryć, wybić coś tkaniną zebraną w …

    Słownik języka polskiego

  • 76ujść — dk, ujdę, ujdziesz, ujdź, uszedł, uszła, uszli, uszedłszy uchodzić ndk VIa, ujśćdzę, ujśćdzisz, uchodź, ujśćdził 1. tylko dk «idąc przebyć, przejść jakiś odcinek drogi» Ujść parę kroków. Ujść kawałek drogi. 2. «o cieczach, gazach: wydalić się,… …

    Słownik języka polskiego

  • 77wkładka — ż III, CMs. wkładkadce; lm D. wkładkadek 1. «to, co się wkłada do środka czegoś, między coś (w celu izolacji, wypełnienia wnętrza, jako uzupełnienie czegoś itp.)» Wkładki do butów. Wkładka do legitymacji. Bibułkowe wkładki do albumu. ∆ Wkładka… …

    Słownik języka polskiego

  • 78wybrać — dk IX, wybraćbiorę, wybraćbierzesz, wybraćbierz, wybraćbrał, wybraćbrany wybierać ndk I, wybraćam, wybraćasz, wybraćają, wybraćaj, wybraćał, wybraćany 1. «dokonać wyboru, selekcji; zdecydować się na kogoś, na coś spośród wielu osób lub rzeczy,… …

    Słownik języka polskiego

  • 79wyjechać — dk, wyjechaćjadę, wyjechaćjedziesz, wyjechaćjedź, wyjechaćjechał wyjeżdżać ndk I, wyjechaćam, wyjechaćasz, wyjechaćają, wyjechaćaj, wyjechaćał 1. «opuścić miejsce pobytu (miejscowość), udać się w pewnym kierunku, wybrać się w podróż jakimś… …

    Słownik języka polskiego

  • 80wyjść — dk, wyjśćjdę, wyjśćjdziesz, wyjdź, wyszedł, wyszła, wyszli wychodzić ndk VIa, wyjśćdzę, wyjśćdzisz, wyjśćchodź, wyjśćdził 1. «opuścić jakieś miejsce, zwykle udając się dokądś, w jakimś celu» Wyjść z domu. Wyjść na spacer. Wyjść po zakupy. Wyjść… …

    Słownik języka polskiego