udac

  • 51poszczęścić — dk VIa, poszczęścićści, poszczęścićścił książk. «sprawić, by się komuś szczęściło, powiodło się, aby się coś udało» Los komuś poszczęścił. poszczęścić się zwykle nieos. «ułożyć się, wypaść szczęśliwie; powieść się, udać się, dopisać» Poszczęściło …

    Słownik języka polskiego

  • 52pośpieszyć — dk VIb, pośpieszyćszę, pośpieszyćszysz, pośpieszyćśpiesz, pośpieszyćszył rzad. pośpieszać ndk I, pośpieszyćam, pośpieszyćasz, pośpieszyćają, pośpieszyćaj, pośpieszyćał 1. «udać się dokądś szybko, z pośpiechem» Pośpieszyć na miejsce wypadku, na… …

    Słownik języka polskiego

  • 53powędrować — dk IV, powędrowaćruję, powędrowaćrujesz, powędrowaćruj, powędrowaćował 1. «wędrując udać się dokądś, pójść na wędrówkę» Powędrowali do lasu na grzyby. Powędrował w daleki świat. 2. pot. «zostać przekazanym, przesłanym, przetransportowanym» Zboże… …

    Słownik języka polskiego

  • 54powieść — I ż V, DCMs. powieśćści; lm MD. powieśćści 1. «dłuższy utwór epicki pisany prozą, o wielowątkowej fabule, obejmującej dzieje licznych bohaterów i środowisk społecznych; od połowy XIX wieku najpopularniejsza forma literacka» Dobra, ciekawa,… …

    Słownik języka polskiego

  • 55powieźć — dk XI, powieźćwiozę, powieźćwieziesz, powieźćwieź, powieźćwiózł, powieźćwiozła, powieźćwieźli, powieźćwieziony «wioząc kogoś lub coś, udać się w pewnym kierunku; uwieźć» Powiózł dzieci na wycieczkę. Powiózł do domu dobre wieści …

    Słownik języka polskiego

  • 56powlec — dk XI, powlecwlokę (powlecwlekę), powlecwleczesz, powlecwlecz, powlecwlókł (powlecwlekł), powlecwlokła (powlecwlekła), powlecwlekli, powlecwleczony, powlecwlókłszy (powlecwlekłszy) powlekać ndk I, powlecam, powlecasz, powlecają, powlecaj,… …

    Słownik języka polskiego

  • 57przejść — dk, przejśćjdę, przejśćjdziesz, przejdź, przeszedł, przeszła, przeszli przechodzić ndk VIa, przejśćdzę, przejśćdzisz, przejśćchodź, przejśćdził 1. «idąc przebyć jakąś drogę, przekroczyć coś, udać się dokądś, minąć kogoś, coś» W ciągu dnia… …

    Słownik języka polskiego

  • 58przenieść — dk XI, przenieśćniosę, przenieśćniesiesz, przenieśćnieś, przenieśćniósł, przenieśćniosła, przenieśćnieśli, przenieśćniesiony przenosić ndk VIa, przenieśćnoszę, przenieśćnosisz, przenieśćnoś, przenieśćnosił, przenieśćnoszony 1. «zabrać coś z… …

    Słownik języka polskiego

  • 59przepaść — I ż V, DCMs. przepaśćści; lm M. przepaśćści (przepaśćście), D. przepaśćści «miejsce między stromymi ścianami górskimi, głęboka rozpadlina, urwisko» Szosa biegła nad przepaścią. Samochód spadł w przepaść. ◊ Stać nad przepaścią, na skraju przepaści …

    Słownik języka polskiego

  • 60rekonesans — m IV, D. u, Ms. rekonesanssie; lm M. e a. y «wstępne badanie czegoś, zapoznawanie się z czymś na jakimś terenie; w wojsku: rozpoznanie stanowisk i sił nieprzyjaciela» Udać się na rekonesans. Wysłać żołnierzy na rekonesans. Przeprowadzić… …

    Słownik języka polskiego