udac

  • 21dureń — Robić, zrobić z kogoś durnia zob. robić 16. Udawać durnia zob. udać …

    Słownik frazeologiczny

  • 22głupi — 1. pot. Być uczesanym, ostrzyżonym na głupiego jasia «mieć grzywkę podciętą równo nad brwiami» 2. pot. Głupi jak but (z lewej nogi); głupi, tępy jak noga stołowa (stołowe nogi) «bardzo głupi, tępy, nierozgarnięty, niedouczony»: Spotkał się z… …

    Słownik frazeologiczny

  • 23Grek — Udawać Greka zob. udać …

    Słownik frazeologiczny

  • 24komedia — Grać, odegrać, zagrać komedię (przed kimś) «zachowywać, zachować pozory, udawać, udać coś, zwykle w sposób nieudolny, łatwy do rozszyfrowania»: Skąd ona o tym wie? – powiedział prawie szeptem. – Kto? – maskowałem się dalej. (...) – Nie rozumiem,… …

    Słownik frazeologiczny

  • 25oko — 1. Ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało «zwrot podkreślający wyjątkowość i rzadkość czegoś»: (...) jeżeli zaufacie Ewangelii – zobaczycie rzeczy, których ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało, a które Bóg przygotował dla tych, co Go… …

    Słownik frazeologiczny

  • 26spać — 1. Coś nie daje komuś spać «coś kogoś gnębi, martwi, coś nie daje komuś spokoju»: Za kratą wszystko ma inny rozmiar i choć lata idą, to odchodzą bez celu. A ja tego przyjąć nie mogę do swojej wiadomości. To mnie boli i spać nie daje. S. Łubiński …

    Słownik frazeologiczny

  • 27spoczynek — 1. Iść, pójść, udać się na spoczynek «iść, pójść, położyć się spać»: Z nastaniem godziny dziesiątej wszystkie światła pogasły. Ludzie szli na spoczynek. H. Kostyrko, Klechdy. 2. Miejsce wiecznego spoczynku «grób lub cmentarz»: Miejscem wiecznego… …

    Słownik frazeologiczny

  • 28strona — 1. Brać, wziąć, trzymać czyjąś stronę; być, stać, stawać po czyjejś stronie «być czyimś stronnikiem, być zwolennikiem kogoś lub czegoś; solidaryzować się z kimś, popierać kogoś»: Jadzia trzyma jej stronę, Gąbiński – Szczęsnego i tak się… …

    Słownik frazeologiczny

  • 29chybić — dk VIa, chybićbię, chybićbisz, chyb, chybićbił, chybićbiony chybiać ndk I, chybićam, chybićasz, chybićają, chybićaj, chybićał, chybićany «nie trafić do zamierzonego celu» Broń w jego ręku nigdy nie chybia. Strzelił do niego, ale chybił. Chybiony… …

    Słownik języka polskiego

  • 30daleki — dalekiecy, dalszy 1. «o kimś lub o czymś znajdującym się, położonym w dużej odległości; odległy, oddalony» Dalekie kraje, strony, wzgórza. Daleki przyjaciel. ◊ Daleki krewny «ktoś związany pokrewieństwem w stopniu piątym i dalszym» ◊ Daleki… …

    Słownik języka polskiego