ubić się

  • 1ubić — dk Xa, ubiję, ubijesz, ubij, ubił, ubity ubijać ndk I, ubićam, ubićasz, ubićają, ubićaj, ubićał, ubićany 1. «zadać śmierć; zabić (zwykle w stosunku do zwierząt)» Ubić zwierzynę. Ubity wieprz. ◊ Ubić jak psa «zabić bez litości» 2. «uderzając raz… …

    Słownik języka polskiego

  • 2utrząsnąć się, utrząść się — {{/stl 13}}{{stl 7}} ściślej ułożyć się, ubić się pod wpływem wstrząsów : {{/stl 7}}{{stl 10}}Jabłka utrzęsły się w skrzynce. Maliny utrzęsły się w słoiku. {{/stl 10}} …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 3przybijać – przybić [ubijać – ubić] sprawę — {{/stl 13}}{{stl 7}} załatwiać interes, sprawę, kończyć się targować, kończyć pomyślnie jakieś starania : {{/stl 7}}{{stl 10}}Obyło się bez problemów, szybko ubito sprawę. {{/stl 10}} …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 4ubijać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, ubijaćam, ubijaća, ubijaćają, ubijaćany {{/stl 8}}– ubić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIIc, ubiję, ubije, ubity {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} bijąc w coś, sprawiać, by stało się to… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 5sprawa — 1. Coś (jest) godne, warte lepszej sprawy «coś jest godne, warte lepszego potraktowania»: (...) projekt wart lepszej sprawy, musisz go koniecznie przedstawić na najbliższym zebraniu (...). Roz bezp 1997. 2. Jak sprawy stoją «jaka jest sytuacja,… …

    Słownik frazeologiczny

  • 6interes — 1. Mieć interes do kogoś «chcieć załatwić z kimś jakąś sprawę, rozstrzygnąć jakąś kwestię»: – Miał pan do niego jaki interes? – Niewielki, ale miałem. T. Dołęga Mostowicz, Kariera. 2. Mieć interes w czymś «być czymś osobiście zainteresowanym,… …

    Słownik frazeologiczny

  • 7pies — 1. pot. A to pies? «a to się nie liczy? nie ma znaczenia?» 2. pot. (Coś) goi się, zagoiło się na kimś jak na psie «czyjeś rany, zadrapania goją się szybko, łatwo»: Zerknęła raz jeszcze w moją stronę i dodała łagodniej: – do not worry... zagoi się …

    Słownik frazeologiczny

  • 8rozbić — dk Xa, rozbićbiję, rozbićbijesz, rozbićbij, rozbićbił, rozbićbity rozbijać ndk I, rozbićam, rozbićasz, rozbićają, rozbićaj, rozbićał, rozbićany 1. «uderzeniem, uderzeniami rozłupać coś na części, na kawałki; stłuc przez upuszczenie czegoś lub… …

    Słownik języka polskiego

  • 9utrząść — dk XI, utrzęsę, utrzęsiesz, utrząś a. utrzęś, utrząsł, utrzęsła, utrzęśli, utrzęsiony, utrząsłszy utrząsnąć dk Va, utrząśćnę, utrząśniesz, utrząśnij, utrząśćnął, utrząśćnęła, utrząśćnęli, utrząśnięty, utrząśćnąwszy utrząsać ndk I, utrząśćam,… …

    Słownik języka polskiego

  • 10sprawa — ż IV, CMs. sprawawie; lm D. spraw 1. «okoliczności, które stanowią wyodrębniony przedmiot czyjegoś zainteresowania, obchodzą kogoś, są ważne dla kogoś; fakt, wydarzenie» Sprawy bytowe, socjalne, polityczne, zawodowe. Pokierować sprawą. Chodzić… …

    Słownik języka polskiego