ubłocić się
1ubłocić (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. błocić (się) {{/stl 7}} …
2ubłocić — dk VIa, ubłocićcę, ubłocićcisz, ubłoć, ubłocićcił, ubłocićcony «ubrudzić, pochlapać, powalać błotem; zostawić ślady błota na czymś» Ubłocić (sobie) ubranie. Ubłocone buty. Ubłocić podłogę. ubłocić się 1. «ubrudzić, pochlapać, powalać sobie błotem …
3błocić się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb {{/stl 8}}– ubłocić się {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb {{/stl 8}}{{stl 7}} brudzić siebie, swoje ubranie błotem : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dziecko ubłociło się w kałuży. Dzieci błocą się, grzebiąc po deszczu w ziemi.… …