ułomny

  • 1ułomny — I {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, ułomnyni {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} mający wady budowy lub dotknięty kalectwem; kaleki, upośledzony : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ośrodek dla ułomnych dzieci. Poświęcić się ułomnemu… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 2ułomny — ułomnyni, ułomnyniejszy 1. «mający wady budowy, będący kaleką» Ktoś jest ułomny od urodzenia. 2. «o człowieku i jego naturze: popełniający błędy, skłonny do słabostek; o dziełach ludzkich: pełen błędów, niedoskonały» Ułomna natura ludzka. Ułomny… …

    Słownik języka polskiego

  • 3lahm — Adj std. (8. Jh.), mhd. lam, ahd. lam, as. lamo Stammwort. Aus g. * lama /ōn Adj. lahm, verkrüppelt , auch in anord. lami, ae. lama, loma, lame, afr. lam, lem. Zu zugehörigen Wörtern mit Dehnstufe s. Lümmel. Verwandte Krankheitsbezeichnungen sind …

    Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache

  • 4chromy — chromymi książk. «utykający na nogę, kulawy; ułomny» Chromy staruszek. Chroma noga. chromy, chroma w użyciu rzecz. «człowiek utykający na nogę» Laski, szczudła dla chromych …

    Słownik języka polskiego

  • 5defektywny — defektywnyni «mający defekty, usterki, uszkodzenia; (częściej w odniesieniu do człowieka) ułomny, upośledzony» Defektywne dzieci. Chłopcy defektywni. Postawa defektywna. Rozwój (fizyczny, psychiczny) defektywny. Wyrób defektywny …

    Słownik języka polskiego

  • 6kaleka — m a. ż odm. jak ż III, CMs. kalekaece; lm M. te kalekaeki, ci kalekaecy, D. kalekaek, B. kalekaeki a. kalekaeków «człowiek dotknięty kalectwem; ułomny, inwalida» Kalecy wojenni. Po ciężkim wypadku został kaleką. ◊ Kaleka życiowy a. życiowa «o… …

    Słownik języka polskiego

  • 7kaleki — kalekiecy «dotknięty kalectwem, ułomny, niedołężny» Kalecy ludzie. Kalekie dziecko. Kalekie nogi, ręce. przen. a) «uszkodzony, zniszczony» Kalekie kikuty drzew. b) «niedoskonały, mający usterki; niezdarny, nieudolny» Kaleki opis czegoś …

    Słownik języka polskiego

  • 8niepełnosprawny — niepełnosprawnyni 1. «nie osiągający pełnej sprawności fizycznej wskutek ułomności lub upośledzenia umysłowego» 2. rzad. «niezbyt dobrze funkcjonujący; niesprawny» niepełnosprawny w użyciu rzecz. «człowiek ułomny fizycznie lub upośledzony… …

    Słownik języka polskiego

  • 9ulamnas — ×ulam̃nas, à (l. ułomny) adj. (4) silpnas, netobulas: Nebūkime teip ulamnais ir lakumnais brš …

    Dictionary of the Lithuanian Language

  • 10ulomnas — ×ulomnas, a (l. ułomny) adj. silpnas, netobulas: Tu, pone, rėdyk ulomnas kojas brš …

    Dictionary of the Lithuanian Language