tytuł naukowy

  • 1tytuł — m IV, D. u, Ms. tytułule; lm M. y 1. «napis, nagłówek książki, dzieła literackiego, naukowego lub poszczególnych jego rozdziałów, nazwa czasopisma, artykułu, także nazwa sztuki teatralnej, filmu, utworu muzycznego, jakiejś imprezy itp.; nagłówek… …

    Słownik języka polskiego

  • 2naukowy — naukowywi 1. «odnoszący się do nauki jako do ogółu wiedzy lub jako do poszczególnych dyscyplin badawczych; wchodzący w skład nauki, zgodny z jej zasadami, metodami» Badanie naukowe. Biblioteka naukowa. Dyscyplina, metoda naukowa. Dyskusja naukowa …

    Słownik języka polskiego

  • 3tytuł — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. tytułule {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} nazwa nadana dziełu literackiemu, plastycznemu, muzycznemu, naukowemu, filmowemu, teatralnemu itp. lub części dzieła przez autora …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 4profesor — m IV, DB. a, Ms. profesororze; lm M. owie (profesororzy), DB. ów 1. «samodzielny pracownik naukowy prowadzący zajęcia dydaktyczne i badania naukowe w szkole wyższej lub nieakademickim instytucie naukowym; tytuł naukowy przyznawany takiemu… …

    Słownik języka polskiego

  • 5nadzwyczajny — [wym. nad zwyczajny] nadzwyczajnyni 1. «wybijający się ponad przeciętność, bardzo rzadko się zdarzający; niepospolity, niezwykły, niebywały, wyjątkowy» Nadzwyczajna pamięć, siła. Nadzwyczajne zdolności. Nadzwyczajny człowiek. Nie wydarzyło się… …

    Słownik języka polskiego

  • 6profesor — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos I, Mc. profesororze; lm M. owie || profesororzy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} najwyższy tytuł naukowy przyznawany osobie zajmującej się działalnością naukową z racji jej osiągnięć… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 7zwyczajny — zwyczajnyni, zwyczajnyniejszy 1. «taki jak zawsze w danych okolicznościach, niczym się nie wyróżniający; normalny, zwykły, pospolity» Zwyczajne rzeczy, sprawy. Codzienne zwyczajne zajęcia. Zwyczajne ludzkie słabości, wady. Zwyczajny tryb,… …

    Słownik języka polskiego

  • 8magister — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos I, Mc. magistertrze; lm M. magistertrzy || magistertrowie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} najniższy tytuł naukowy przyznawany po ukończeniu studiów wyższych, napisaniu pracy naukowej i …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 9wizytówka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. wizytówkawce; lm D. wizytówkawek {{/stl 8}}{{stl 7}} nieduży kartonik, na którym wydrukowane są dane jakiejś osoby, tj. imię, nazwisko, tytuł naukowy, adres prywatny lub służbowy itp.; bilet wizytowy : {{/stl… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 10docent — m IV, DB. a, Ms. docentncie; lm M. docentnci, DB. ów «stopień naukowy nadawany przez wyższe uczelnie i instytuty naukowe; w Polsce związany ze stanowiskiem tytuł samodzielnego pracownika naukowo dydaktycznego lub naukowo badawczego, mającego… …

    Słownik języka polskiego