tysiąc-

  • 121bagatela — ż I, DCMs. bagatelali; lm D. bagatelali 1. «rzecz bez znaczenia; drobiazg, drobnostka, błahostka (częściej z przeczeniem)» To nie bagatela taki wydatek. Dla mnie to bagatela. Poszło im o bagatelę. 2. ndm «wyraz często o zabarwieniu ironicznym,… …

    Słownik języka polskiego

  • 122beknąć — dk Va, beknąćnę, beknąćniesz, beknąćnij, beknąćnął, beknąćnęła, beknąćnęli 1. forma dk czas. beczeć (p.) 2. forma dk czas. bekać (p.) 3. pot. «ponieść za coś odpowiedzialność, zwłaszcza materialną; zapłacić za coś dużo pieniędzy» Grubo beknąć za… …

    Słownik języka polskiego

  • 123biliard — m IV, D. a, Ms. biliardrdzie; lm M. y «tysiąc bilionów» ‹fr.› …

    Słownik języka polskiego

  • 124czterdziesty — odm. jak przym. «liczebnik porządkowy odpowiadający liczbie 40» Rok tysiąc dwieście czterdziesty. W czterdziestym piątym roku życia …

    Słownik języka polskiego

  • 125czterechsetny — odm. jak przym. «liczebnik porządkowy odpowiadający liczbie 400» Czterechsetny tom w bibliotece. Czterechsetna rocznica śmierci poety. W roku tysiąc czterechsetnym …

    Słownik języka polskiego

  • 126czterysta — + m. os. czterystu; D. czterystu (czterechset), CMs. czterystu, N. czterystoma a. czterystu «liczebnik główny oznaczający liczbę 400» Czterystu mężczyzn idzie. Czterysta kobiet przyjechało. Z czterystoma złotymi w kieszeni. Z czterystu… …

    Słownik języka polskiego

  • 127dwieście — m. os. dwustu; DCMs. dwustu, N. dwustoma, dwustu «liczebnik główny oznaczający liczbę 200» Dwieście kobiet, dwustu mężczyzn idzie, szło. Z dwustu pięćdziesięcioma złotymi. W roku tysiąc dwieście czterdziestym …

    Słownik języka polskiego

  • 128dwusetny — odm. jak przym. «liczebnik porządkowy odpowiadający liczbie 200» Dwusetny numer pisma. Dwusetna rocznica. Rok tysiąc dwusetny …

    Słownik języka polskiego