tuczony
1ćwik — I m III, DB. a, N. ćwikkiem; lm M. i, DB. ów przestarz. «człowiek doświadczony, przebiegły, chytry» Stary, szczwany ćwik. II m III, DB. a, N. ćwikkiem; lm M. i daw. «kogut specjalnie tuczony; kapłon» dziś we fraz. przestarz. Czerwony jak ćwik… …
2karmik — m III, DB. a, N. karmikkiem; lm M. i «wieprz tuczony na ubój; karmnik» …
3karmnik — m III, D. a, N. karmnikkiem; lm M. i 1. «urządzenie służące do karmienia ptaków zimą, zwykle deseczka z daszkiem, na którą sypie się pokarm» ∆ zootechn. Karmnik automatyczny «urządzenie do niedawkowanego skarmiania sypkich pasz, samoczynnie… …
4karmny — przestarz. «o niektórych zwierzętach domowych: specjalnie tuczony na zabicie» Karmny wieprz …
5opasowy — zootechn. «przeznaczony, nadający się na opas, tuczenie; tuczony, karmny» Inwentarz opasowy. Woły opasowe …
6tuczny — «o zwierzętach: specjalnie tuczony na zabicie» …
7tuczny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} o zwierzętach: intensywnie tuczony z przeznaczeniem na ubój : {{/stl 7}}{{stl 10}}Tuczne gęsi, prosiaki. {{/stl 10}} …
