trzeba trafu
1trzeba — 1. «powinno się, należy, wypada» Trzeba myśleć, pracować. Trzeba być uczciwym. Trzeba dodać, przyznać, że… Z tym trzeba ostrożnie. Robić tyle, ile trzeba. ◊ Trzeba być jakimś, kimś (np. bardzo odważnym, bohaterem a. głupim, ślepym), żeby… «tylko… …
2trzeba — 1. Komuś dużo nie trzeba «ktoś jest tak pobudliwy, że wystarczy słaby bodziec, impuls, aby gwałtownie zareagował»: Wystarczyło jedno przypadkowe spojrzenie w kierunku stolika, przy którym siedzieli bandyci. Im dużo nie trzeba. Myślą, że mają… …
3traf — Trzeba trafu «tak się zdarzyło, tak się ułożyły okoliczności, tak się składa»: Nie obrażaj mnie, wiedźminie. Wiem, co mówię. Widziałem go. Trzeba trafu, że akuratnie byłem w Hołopolu na jarmarku i widziałem wszystko na własne oczy. A. Sapkowski,… …
4traf — m IV, D. u, Ms. traffie; lm M. y «nieprzewidziane, nieoczekiwane zdarzenie; przypadek, zbieg okoliczności» Szczęśliwy, ślepy, dziwny traf. Wyjątkowy traf. Traf tak zdarzył, zrządził. Traf tak chciał. ◊ pot. Trzeba trafu «tak się zdarzyło, tak się …
