trucizny

  • 1Anna Zahorska — de domo Elzenberg (1878 or 1882 in Vitebsk – 1942 in Auschwitz concentration camp), pseudonym Savitri , was a Polish poet, prosaist, dramatist. Graduate of Polish philology at the Jagiellonian University and Russian philology at the University of …

    Wikipedia

  • 2List of Polish novelists — This is a list of novelists from Poland. Novelists in this list should be notable in some way, and ideally have Wikipedia articles on them.A* Sholem Asch (1880 ndash;1957), author of Kiddush ha Shem (1919)B* Jurek Becker (1937 ndash;1997), author …

    Wikipedia

  • 3antidotum — n VI; lm M. antidotumta, D. antidotumtów farm. «środek zmniejszający lub znoszący szkodliwe działanie trucizny na organizm; odtrutka» Antidotum przeciw truciźnie. przen. «środek zaradczy na coś, sposób» Praca to antidotum przeciw nudzie. ‹gr.› …

    Słownik języka polskiego

  • 4cykuta — ż IV, CMs. cykutaucie; lm D. cykutaut 1. bot. «Cicuta, roślina trwała z rodziny baldaszkowatych, rosnąca na moczarach Europy Północnej i Środk.wej, a także we wschodniej Azji; korzeń jej dostarcza silnej trucizny; szalej» 2. blm «trucizna… …

    Słownik języka polskiego

  • 5dopełniacz — m II, D. a; lm M. e, D. y 1. jęz. «drugi przypadek w deklinacji» 2. biol. «ciało odpornościowe zawarte w świeżej surowicy krwi, przyczyniające się do rozpuszczania bakterii i wirusów; komplement, aleksyna» 3. chem. «składnik preparatu… …

    Słownik języka polskiego

  • 6niejadowity — «nie zawierający jadu, trucizny; nie wywierający działania trującego; także: nie powodujący zatrucia, nietrujący» Niejadowita wydzielina jakichś owadów. Niejadowite bakterie. Niejadowite ukłucie, ukąszenie. Gad, wąż niejadowity …

    Słownik języka polskiego

  • 7odtruć — dk Xa, odtrućtruję, odtrućtrujesz, odtrućtruj, odtrućtruł, odtrućtruty odtruwać ndk I, odtrućam, odtrućasz, odtrućają, odtrućaj, odtrućał, odtrućany «zobojętnić działanie trucizny, pozbawić coś właściwości, substancji trujących» Odtruwać organizm …

    Słownik języka polskiego

  • 8odtrutka — ż III, CMs. odtrutkatce; lm D. odtrutkatek «środek zmniejszający lub znoszący szkodliwe działanie trucizny (jadu) na organizm; antidotum» Odtrutka przeciw truciźnie (na truciznę). przen. «środek zaradczy na coś» Taki spacer to odtrutka na… …

    Słownik języka polskiego

  • 9otruć — dk Xa, otruję, otrujesz, otruj, otruł, otruty «pozbawić życia za pomocą trucizny» Otruć kogoś cyjankiem. otruć się strona zwrotna czas. otruć Otruć się z rozpaczy, w przystępie depresji. Pies otruł się trutką na szczury …

    Słownik języka polskiego

  • 10piorunujący — imiesł. przymiotnikowy czynny czas. piorunować (p.) piorunujący w użyciu przym. 1. «działający jak piorun; bardzo szybki, błyskawiczny, nagły, gwałtowny; wstrząsający, oszałamiający, bardzo silny, natychmiastowy» Piorunujący atak na bramkę… …

    Słownik języka polskiego