troszczenie się
1troszczenie się — n I rzecz. od troszczyć się …
2żyć — 1. Dać komuś żyć «być dla kogoś łagodnym, pobłażliwym, nie ograniczać czyichś możliwości»: Oj, daj żyć, Stasiu, poczekaj. Jak ty się w ogóle zachowujesz? Nie widzisz, że rozmawiam teraz z Krzyśkiem? P. Krawczyk, Plamka. 2. Ktoś ledwie żyje «ktoś… …
3opieka — ż III, CMs. opiece, blm 1. «troszczenie się, dbanie o kogoś, doglądanie, pilnowanie kogoś, czegoś; strzeżenie, dozór» Baczna, czuła, troskliwa opieka. Opieka macierzyńska, ojcowska. Opieka lekarska, prawna, społeczna. Powierzyć, polecić (się)… …
4dreptanina — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. dreptaninanie, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} nieustanne krzątanie się koło czegoś, dreptanie, troszczenie się, zabieganie o coś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Mam już dość tej nużącej dreptaniny. {{/stl 10}} …
5troska — ż III, CMs. troskasce; lm D. trosk 1. «uczucie niepokoju wywołane trudną sytuacją lub przewidywaniem, możliwością zaistnienia takiej sytuacji; zmartwienie, kłopot, zgryzota» Bezustanna, głęboka, ciężka troska. Codzienne, matczyne troski. Troski… …
6dbałość — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, DCMc. dbałośćści, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} otaczanie opieką; troszczenie się o kogoś, o coś; przykładanie do czegoś szczególnej wagi; troskliwość, pieczołowitość : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zawdzięczamy to m.in. dbałości o …
