towarzysz zabaw

  • 1nieodstępny — nieodstępnyni «zawsze towarzyszący komuś lub czemuś, przebywający zawsze z kimś, z czymś, zawsze noszony przy sobie; nieodłączny» Nieodstępny towarzysz zabaw. Nieodstępny przyjaciel. Nieodstępna laska, teczka …

    Słownik języka polskiego

  • 2koleś — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos V, lm M. koleśesie, D. koleśesiów, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} kolega, koleżka, towarzysz zabaw i często pijaństwa, kompan, kumpel : {{/stl 7}}{{stl 10}}Grupa kolesiów. {{/stl 10}} …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 3kamrat — m IV, DB. a, Ms. kamratacie; lm M. ci kamrataci, te y, DB. ów «dziś zwykle rubasznie, lekceważąco albo żartobliwie: kolega, towarzysz pracy, zabaw czy wspólnych przedsięwzięć; kompan, koleżka; gwarowo i dawniej: w ogóle kolega, przyjaciel,… …

    Słownik języka polskiego

  • 4kompan — m IV, DB. a, Ms. kompannie; lm M. i, DB. ów pot. «kolega, towarzysz jakichś przedsięwzięć, pracy, służby, walki; zwłaszcza: współuczestnik zabaw, hulanek; koleżka, kamrat» Dobry, wesoły, pożądany kompan. Kompan z wojska. ‹niem.› …

    Słownik języka polskiego

  • 5zabawa — ż IV, CMs. zabawawie; lm D. zabawaaw 1. «wszelkie czynności bawiące, cieszące kogoś, pozwalające przyjemnie spędzić czas (u dzieci sprzyjające rozwojowi psychicznemu, pomagające poznawać rzeczywistość), których podstawowym motywem jest… …

    Słownik języka polskiego