toczyć spór
1toczyć — ndk VIb, toczyćczę, toczyćczysz, tocz, toczyćczył, toczyćczony 1. «obracając posuwać coś; przesuwać z miejsca na miejsce na kołach, na rolkach itp.» Toczyć beczki. Toczyć kulę śniegu. Toczyć koło od wozu. Toczyć kamień. ◊ Toczyć oczami, okiem,… …
2kłócić — ndk VIa, kłócićcę, kłócićcisz, kłóć, kłócićcił, kłócićcony 1. «doprowadzać do kłótni, niezgody» Kłócić między sobą sąsiadów. 2. reg. «wstrząsać naczyniem z cieczą, powodując jej zmieszanie, gwałtownie mieszać» 3. przestarz. «wprowadzać… …
3na śmierć i życie — I {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} długotrwały, wieczny, niezależny od okoliczności zewnętrznych, gotów na wszystko : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nienawiść, przyjaźń, przymierze na śmierć i… …
4sprzeczać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, sprzeczać sięam się, sprzeczać sięa się, sprzeczać sięają się {{/stl 8}}{{stl 7}} wadzić się z kimś, toczyć spór, kłótnię; spierać się, kłócić się, swarzyć się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Sprzeczać się o pieniądze.… …
5skrzyżować — Skrzyżować, krzyżować z kimś szablę (szable), szpadę (szpady), miecz (miecze) a) «stoczyć, toczyć z kimś walkę na białą broń»: Rzymianie oglądali się trwożliwie dokoła i nie chcieli się bić, dopiero gdy z tłumu zaczęły padać gniewne okrzyki:… …
6spierać się — ndk I, spierać sięam się, spierać sięasz się, spierać sięają się, spierać sięaj się, spierać sięał się «toczyć z kimś spór; wadzić się, sprzeczać się, polemizować» Spierać się ostro, zawzięcie. Spierać się o coś, na jakiś temat …
7być — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk XIIa, jestem, jest, są, będę, będzie, bądź {{/stl 8}}{{stl 7}}I {{/stl 7}}{{stl 8}}w funkcji samodzielnej {{/stl 8}}{{stl 7}}: {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} istnieć, żyć, występować …
8skakać – skoczyć — {{/stl 13}}{{stl 8}}{komuś} {{/stl 8}}do oczu {{/stl 13}}{{stl 7}} wszczynać kłótnię, toczyć gwałtowny spór : {{/stl 7}}{{stl 10}}Po kolejnym kieliszku zaczęli sobie skakać do oczu. {{/stl 10}} …
9wrzeć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IXb, wrę, wrze || wre, wrzyj, wrzał, wrzeli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o płynach: przechodzić w całej swej masie ze stanu ciekłego w parę; gotować się, burząc się, kipiąc : {{/stl …
