tlenić
1tlenić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, tlenićnię, tlenićni, tleń, tlenićniony, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} rozjaśniać włosy środkami chemicznymi; utleniać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Tlenić włosy. Tleniona fryzura. {{/stl 10}} …
2tlenić — ndk VIa, tlenićnię, tlenićnisz, tleń, tlenićnił, tlenićniony pot. «utleniać, rozjaśniać (zwykle włosy)» Tlenić włosy na jasny blond. tlenić się «być tlenionym; stawać się jasnym» …
3tlenić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o włosach: być tlenionym, stawać się jasnymi przez utlenianie; rozjaśniać się {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} rozjaśniać sobie włosy przez… …
4tlenienie — ↨ tlenienie się n I rzecz. od tlenić (się) …
5włos — m IV, D. a, Ms. włossie; lm M. y 1. «nitkowaty zrogowaciały wytwór naskórka ssaków, składający się z zagłębionego w skórze korzenia z cebulką oraz z wystającej ponad skórę łodygi (trzonu); w lm owłosienie głowy ludzkiej» Koński, psi włos. Cienki …
6utleniać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, utleniaćam, utleniaća, utleniaćają, utleniaćany {{/stl 8}}– utlenić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, utleniaćnię, utleniaćni, utleń, utleniaćniony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl… …
