tkaniny

  • 81firanka — ż III, CMs. firankance; lm D. firankanek «ozdobna zasłona na okno, zwykle z przejrzystej tkaniny lub siatki» Firanki okienne, do okien. Zawieszać firanki. ‹niem.› …

    Słownik języka polskiego

  • 82flaga — ż III, CMs. fladze; lm D. flag «przymocowany do drzewca kawałek tkaniny określonej formy i barwy, czasem z emblematami państwa lub organizacji; sztandar, chorągiew» Flaga narodowa, państwowa. Opuścić, wywiesić, zatknąć flagę. Udekorować flagami… …

    Słownik języka polskiego

  • 83foliować — I ndk IV, foliowaćliuję, foliowaćliujesz, foliowaćliuj, foliowaćował, foliowaćowany 1. druk. «oznaczać numerami bieżącymi stronice książki; numerować, paginować» 2. hand. «oznaczać folio cyframi, numerować dwie przeciwległe stronice księgi… …

    Słownik języka polskiego

  • 84frotowy — pot. «mający fakturę pętelkową; wykonany z tkaniny frotté» Frotowy płaszcz kąpielowy. Ręcznik frotowy. Tkanina frotowa …

    Słownik języka polskiego

  • 85frotté — [wym. frote] ndm «mający pętelkową fakturę, zrobiony z zastosowaniem dwóch osnów, napiętej i luźnej, tworzącej pętelki; wykonany z tkaniny o takiej fakturze» Tkanina frotté, typu frotté. Ręcznik, podomka frotté. frotté n ndm w użyciu rzecz.… …

    Słownik języka polskiego

  • 86fular — m IV, D. u, Ms. fulararze; lm M. y «cienka tkanina jedwabna o splocie płóciennym, często drukowana, używana na suknie, szale i krawaty; chustka na szyję z takiej tkaniny» ‹fr.› …

    Słownik języka polskiego

  • 87furkot — m IV, D. u, Ms. furkotocie, blm «dźwięk powstający przy silnym uderzaniu skrzydłami przez ptaki w czasie lotu, przy poruszaniu się tkaniny pod wpływem wiatru, przy głośnym działaniu maszyny itp.; furkotanie, łopot, warkot» Furkot ptasi. Furkot… …

    Słownik języka polskiego

  • 88futropodobny — «mający cechy futra skóry zwierząt; podobny do futra» Tkaniny futropodobne. Włókna futropodobne …

    Słownik języka polskiego

  • 89futrówka — ż III, CMs. futrówkawce; lm D. futrówkawek 1. «warstwa skóry lub tkaniny wyściełająca wnętrze obuwia» Futrówka ze skóry, z płótna. 2. żegl. «zewnętrzne i wewnętrzne obicie statku» ‹z niem.› …

    Słownik języka polskiego

  • 90gałgan — m IV, D. a, Ms. gałgannie; lm M. y 1. «zniszczony kawał tkaniny, łachman, szmata; częściej w lm: zniszczona odzież, ubranie w strzępach» Brudny, stary, wystrzępiony gałgan. Owinąć coś gałganami. Chodzić w gałganach. 2. zwykle w lm, pot. «ubrania …

    Słownik języka polskiego