tkaniny

  • 71ekran — m IV, D. u, Ms. ekrannie; lm M. y 1. «płaszczyzna, na którą rzutuje się obrazy świetlne» Ekran kinowy. Ekran panoramiczny. Ekran projekcyjny. ◊ Film wszedł na ekrany «film jest wyświetlany w kinach» przen. «film, kino» Gwiazdy ekranu. 2.… …

    Słownik języka polskiego

  • 72elanobawełniany — «zrobiony, uszyty z elanobawełny» Tkaniny elanobawełniane. Płaszcze elanobawełniane …

    Słownik języka polskiego

  • 73elastyczność — ż V, DCMs. elastycznośćści, blm «zdolność powracania ciał do pierwotnego kształtu i wymiarów po usunięciu obciążenia wywołującego odkształcenie; sprężystość» Elastyczność mięśni, płuc. Elastyczność tkaniny, skóry. ∆ techn. Elastyczność silnika… …

    Słownik języka polskiego

  • 74eriometr — m IV, D. u, Ms. eriometrtrze; lm M. y techn. «przyrząd służący do pomiaru grubości włosa wełny i tkaniny wełnianej; wełnomierz» ‹z gr.› …

    Słownik języka polskiego

  • 75fabrykować — ndk IV, fabrykowaćkuję, fabrykowaćkujesz, fabrykowaćkuj, fabrykowaćował, fabrykowaćowany 1. «produkować coś w dużej ilości, masowo; wytwarzać, wyrabiać» Fabrykować maszyny rolnicze, tkaniny. 2. «podrabiać, preparować, fałszować» Fabrykować… …

    Słownik języka polskiego

  • 76falbana — ż IV, CMs. falbananie; lm D. falbanaban «marszczony pas tkaniny, przyszywany dla ozdoby do odzieży damskiej, firanek itp.» Koronkowa, tiulowa, suta falbana. Suknia z falbaną. Obszyć, ozdobić coś falbaną. ‹fr., wł.› …

    Słownik języka polskiego

  • 77fałdować — ndk IV, fałdowaćduję, fałdowaćdujesz, fałdowaćduj, fałdowaćował, fałdowaćowany «układać w fałdy» Fałdowana spódnica. Uśmiech fałdował mu twarz. fałdować się 1. «być ułożonym w fałdy; układać się w fałdy» Czoło się fałdowało. Tkaniny wełniane… …

    Słownik języka polskiego

  • 78farbiarnia — ż I, DCMs. farbiarniani; lm D. farbiarniani a. farbiarniaarń «zakład lub oddział fabryki, w którym farbuje się odzież, tkaniny lub przędzę» …

    Słownik języka polskiego

  • 79fartuchowy — przym. od fartuch Tkaniny, materiały fartuchowe …

    Słownik języka polskiego

  • 80filc — m II, D. u; lm M. e, D. ów 1. «wyrób włókienniczy (gęsty, zbity materiał) z wełny, sierści itp., otrzymywany przez spilśnianie tkaniny (filce tkane) lub luźnych włókien (filce bite); pilśń» Prasowany, włochaty filc. Botki z filcu. 2. → kutner w… …

    Słownik języka polskiego