teocentrico
1teocêntrico — adj. 1. Relativo ao teocentrismo. 2. Que considera Deus como o centro de tudo. ‣ Etimologia: grego Theós, ou, Deus + cêntrico …
2teocéntrico — ► adjetivo TEOLOGÍA Que se centra en un ser supremo que lo gobierna todo …
3teocentrico — te·o·cèn·tri·co agg. TS filos. ispirato a teocentrismo {{line}} {{/line}} DATA: 1965. ETIMO: comp. di teo e centrico …
4teocentrico — pl.m. teocentrici sing.f. teocentrica pl.f. teocentriche …
5teocentricamente — adv. De modo teocêntrico. ‣ Etimologia: teocêntrico + mente …
6Política — Saltar a navegación, búsqueda Para otros usos de este término, véase Política (desambiguación). La política, del griego πολιτικος (pronunciación figurada: politikós, «ciudadano», «civil», «relativo al ordenamiento de la ciudad»), es la actividad… …
7Historia del arte — Para la historiografía de la historia del arte, véase Estudio de la historia del arte. La creación …
8Laberinto — Para otros usos de este término, véase Laberinto (desambiguación). Mapa de Jericó en el siglo XIV, en la Biblia Farhi de Elisha ben Avraham Crescas. Un laberinto (del latín labyrinthus, y este del …
9teocentric — TEOCÉNTRIC, Ă adj. Referitor la teocentrism. [pron. te o . / cf. it. teocentrico, germ. theozentrisch]. Trimis de LauraGellner, 13.09.2007. Sursa: DN …
10antropocentrico — /antropo tʃɛntriko/ agg. [comp. di antropo e centro ] (pl. m. ci ). (filos.) [che pone l uomo al centro di ogni considerazione] ◀▶ teocentrico …