temperatury

  • 91izaloterma — ż IV, CMs. izalotermamie; lm D. izalotermaerm meteor. «linia na mapie pogody łącząca punkty o jednakowej zmianie średniej temperatury» ‹z gr.› …

    Słownik języka polskiego

  • 92izanomala — ż I, DCMs. izanomalali; lm D. izanomalaal a. izanomalali meteor. «linia na mapie klimatycznej łącząca punkty o jednakowych anomaliach, tzn. jednakowych odchyleniach wielkości jakiegoś elementu geofizycznego (np. temperatury powietrza, wysokości… …

    Słownik języka polskiego

  • 93izoamplituda — ż IV, CMs. izoamplitudaudzie; lm D. izoamplitudaud meteor. «linia na mapie geograficznej łącząca punkty o jednakowych wahaniach temperatury» …

    Słownik języka polskiego

  • 94kaloria — ż I, DCMs. kaloriarii; lm D. kaloriarii (kaloriaryj) «jednostka ilości ciepła równa 4,1868 J (dżula); ilość ciepła potrzebna do podniesienia temperatury jednego grama wody o 1°C; obecnie w układzie SI zastąpiona dżulem» Coś jest źródłem kalorii.… …

    Słownik języka polskiego

  • 95kineza — ż IV, CMs. kinezazie; lm D. kinezaez biol. kinezy «nie związane z kierunkiem bodźca reakcje ruchowe zwierząt na zmiany czynników środowiska (np. światła, temperatury, wilgoci) polegające na zmianach szybkości ruchu, jego kierunku lub liczby i… …

    Słownik języka polskiego

  • 96klimatyzacja — ż I, DCMs. klimatyzacjacji, blm 1. «utrzymywanie w pomieszczeniach zamkniętych odpowiedniego ciśnienia, temperatury, wilgotności, składu powietrza itp. niezależnie od warunków zewnętrznych» Zakładać, instalować urządzenia do klimatyzacji. 2. pot …

    Słownik języka polskiego

  • 97klinokineza — ż IV, CMs. klinokinezaezie, blm «jedna z kinez, reakcja ruchowa zwierząt, np. muchówek, polegająca na zmianie kierunku ruchu, liczby zwrotów pod wpływem zmiany nasilenia bodźca, np. temperatury, wilgotności» ‹z gr.› …

    Słownik języka polskiego

  • 98kłąb — m IV, D. kłębu, Ms. kłębie; lm M. kłęby 1. «coś poplątanego, mającego kulisty kształt; skłębiona masa, splot» Kłąb nici, sznurka. Kłęby śmieci. Kłęby chmur, kurzu, pary. Dym, para bucha kłębami. Puszczać kłęby dymu (z fajki). Zbijać się w kłęby.… …

    Słownik języka polskiego

  • 99kolba — ż IV, CMs. kolbabie; lm D. kolb 1. bot. «kwiatostan groniasty typu kłosa o silnie zgrubiałej, mięsistej osi, występujący np. u roślin z rodziny obrazkowatych» Wąsate kolby kukurydzy. 2. chem. fiz. «płaskodenne lub kuliste naczynie z szyjką,… …

    Słownik języka polskiego

  • 100kompensator — m IV, D. a, Ms. kompensatororze; lm M. y techn. «urządzenie kompensujące, wyrównujące wpływ określonych czynników» ∆ Kompensator cieplny «urządzenie w konstrukcji rurociągu, umożliwiające swobodne zmiany długości rurociągu spowodowane zmianami… …

    Słownik języka polskiego