tanrıcı

См. также в других словарях:

• tanrıçı — sif. köhn. Allahpərəst, Allaha inanan, mömin. <Molla Əkbər:> Bu, tarçı Əsəd deyildi. . . tanrıçı Əsəd idi. . . Yaxşı adam idi. . . B. T …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

• kamu tanrıcı — sf., fel. Tüm tanrıcı …   Çağatay Osmanlı Sözlük

• tüm tanrıcı — sf., fel. Tüm tanrıcılık yanlısı, kamu tanrıcı, panteist …   Çağatay Osmanlı Sözlük

• çok tanrıcı — sf., top. b. Birden çok tanrının varlığını benimseyen, politeist …   Çağatay Osmanlı Sözlük

• neden tanrıcı — is., din b. Deist …   Çağatay Osmanlı Sözlük

• tek tanrıcı — is., top. b. Tek tanrıcılığa inanan kimse, monoteist …   Çağatay Osmanlı Sözlük

• Tanrı — is., öz., din b. Kâinatta var olan her şeyi yaratan, koruyan, tek ve yüce varlık, Yaradan, Allah, Rab, İlah, Mevla, Halik, Hüda, Oğan Birleşik Sözler tanrı bilimi Tanrı kayrası Tanrı misafiri Tanrı vergisi çok tanrıcı kamu tanrıcı …   Çağatay Osmanlı Sözlük

• çok — sf. 1) Sayı, nicelik, değer, güç, derece vb. bakımından büyük ve aşırı olan, az karşıtı Bana matematik çok kolay geldi. F. R. Atay 2) zf. Aşırı bir biçimde Ben annemi çok severim. Birleşik Sözler çok anlamlı çok ayaklılar çokbilmiş çok çok …   Çağatay Osmanlı Sözlük

• deist — is., din b., Fr. déiste Deizm yanlısı, neden tanrıcı …   Çağatay Osmanlı Sözlük

• kamu — is. 1) Halk hizmeti gören devlet organlarının tümü 2) Bir ülkedeki halkın bütünü, halk, amme Çevre koruması sorunları İsveç kamusunun bilincine ve hatta bilinçaltına sinmiş. H. Taner 3) sf., esk. Hep, bütün Biz kimseye kin tutmayız / Kamu âlem… …   Çağatay Osmanlı Sözlük

• monoteist — is., top. b., Fr. monothéiste Tek tanrıcı …   Çağatay Osmanlı Sözlük