talerze

  • 1talerze — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnos, blp, D. talerzerzy {{/stl 8}}{{stl 7}} instrument perkusyjny składający się z dwóch płyt mosiężnych, którymi w czasie gry uderza się o siebie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Grać na talerzach. {{/stl 10}} …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 2talerz — m II, D. a; lm M. e, D. y 1. «naczynie stołowe, mające okrągły kształt, wgłębione w środku, przeznaczone do podawania i jedzenia różnych potraw; zawartość tego naczynia» Porcelanowy, fajansowy, kryształowy, srebrny talerz. Talerz z zupą, z… …

    Słownik języka polskiego

  • 3talerz — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż III, D. a; lm D. y {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} okrągłe naczynie do podawania i spożywania posiłków, w zależności od przeznaczenia (potrawy stałe lub płynne) mniej lub bardziej… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 4potłuc — dk XI, potłuctłukę, potłuctłuczesz, potłuctłucz, potłuctłukł, potłuctłuczony, potłuctłukłszy 1. «rozbić na kawałki (zwykle kilka przedmiotów kolejno) albo bijąc w coś zniszczyć, uszkodzić w wielu miejscach; porozbijać» Potłuc talerze, szklanki.… …

    Słownik języka polskiego

  • 5czynel — m I, D. a; lm M. e, D. i ( ów) muz. czynele «perkusyjny instrument muzyczny o nie określonej wysokości brzmienia, używany w zespołach orkiestrowych, składający się z dwu okrągłych płyt (talerzy) z brązu; wydobywanie tonów polega na uderzaniu… …

    Słownik języka polskiego

  • 6fajansowy — «zrobiony z fajansu» Fajansowe talerze, filiżanki, kubki …

    Słownik języka polskiego

  • 7idiofon — m IV, D. u, Ms. idiofonnie; lm M. y muz. idiofony «instrumenty muzyczne perkusyjne (np. gong, kotły, talerze, kastaniety), w których dźwięk powstaje przez drganie całego instrumentu wywołane uderzeniem; w historii instrumentów muzycznych należą… …

    Słownik języka polskiego

  • 8odmoknąć — dk Vc, odmoknąćnie, odmoknąćmókł a. odmoknąćmoknął, odmoknąćmokła, odmoknąćmoknąwszy a. odmoknąćmókłszy odmakać ndk I, odmoknąćka, odmoknąćają, odmoknąćał «odlepić się moknąc, odmięknąć; oczyścić się przez moczenie się» Talerze odmokły w gorącej… …

    Słownik języka polskiego

  • 9opłukać — dk IX, opłuczę, opłuczesz, opłucz, opłukaćał, opłukaćany opłukiwać ndk VIIIb, opłukaćkuję, opłukaćkujesz, opłukaćkuj, opłukaćiwał, opłukaćiwany «oblać coś wodą w celu umycia, zmycia czegoś, płucząc obmyć» Opłukać owoce. Opłukiwać szklanki,… …

    Słownik języka polskiego

  • 10pług — m III, N. pługgiem; lm M. i 1. D. a «służące do orania narzędzie rolnicze, konne lub ciągnikowe, którego zasadniczą część stanowi korpus płużny składający się ze stalowego lemiesza, podcinającego skiby ziemi, i z odkładnicy, odwracającej i… …

    Słownik języka polskiego