tüzel kişi

  • 1tüzel kişi — is., huk. Hukuk bakımından tek bir kişi sayılan birçok kişinin veya malın topluluğundan doğan, tek bir kişi sayılan varlık …

    Çağatay Osmanlı Sözlük

  • 2tüzel kişi — kendisini oluşturan gerçek kişilerin üzerinde ve onlardan bağımsız bir varlığı ve belirli bir amacı bulunan …

    Hukuk Sözlüğü

  • 3kişi — is. 1) İnsan, kimse, şahıs Dilenciler de sayıda olduğu hâlde, yirmi otuz kişi kadardık. M. Ş. Esendal 2) dbl. Çekimli fiillerde ve zamirlerde konuşan, dinleyen, sözü edilen varlık, şahıs Ben (tekil kişi), sen (tekil kişi), o (tekil kişi); biz… …

    Çağatay Osmanlı Sözlük

  • 4tüzel — sf., huk. 1) Hukukla ilgili, hukuki, hukuksal 2) Hükümle ilgili, hükmi Birleşik Sözler tüzel kişi …

    Çağatay Osmanlı Sözlük

  • 5tüzel kişilik — is., ği, huk. Tüzel kişi olma durumu, hükmi şahsiyet …

    Çağatay Osmanlı Sözlük

  • 6gerçek kişi — is. Hakiki şahıs Anayasa mahkemesi kararları idare makamlarını, gerçek ve tüzel kişileri bağlar. Anayasa …

    Çağatay Osmanlı Sözlük

  • 7borsa simsarı — is., ekon. Müşteri ile borsa acenteleri arasında menkul değerlerin alım satımına aracılık eden gerçek veya tüzel kişi …

    Çağatay Osmanlı Sözlük

  • 8garantör — sf., İng. guarantor 1) Güvence veren ve bunun gerçekleşmesini gözeten ve denetleyen (kimse, kuruluş veya devlet) 2) is., ekon. Kredi kartlarından doğacak her türlü borç ve yükümlülükten, kart sahibi olarak sorumluluğu bulunan gerçek veya tüzel… …

    Çağatay Osmanlı Sözlük

  • 9işveren — is. İşçileri ücretle çalıştıran gerçek veya tüzel kişi, çalıştıran, patron Fabrikaları, atölyeleri gezin, işçilerle, işverenlerle konuşun. S. F. Abasıyanık …

    Çağatay Osmanlı Sözlük

  • 10vergi yükümlüsü — is. Vergi vermekle yükümlü gerçek veya tüzel kişi, vergi mükellefi …

    Çağatay Osmanlı Sözlük