tükenik

  • 1tükenik — sf., ği 1) Bitmiş, tükenmiş 2) zf. Çok azalmış bir biçimde Uzaklarda coşkun akan Ravi Çayı, suyunu kumluk vadilere içire içire, Lahor a yorgun ve tükenik gelirmiş. F. R. Atay …

    Çağatay Osmanlı Sözlük