-
1 дети
die Kínder мн. ч.ма́ленькие, больши́е, взро́слые де́ти — kléine, gróße, erwáchsene Kínder
де́ти дошко́льного во́зраста — Kínder im Vórschulalter [Vórschulkinder]
де́ти шко́льного во́зраста — Kínder im schúlpflichtigen Álter
спекта́кль для де́те́й — éine Kíndervorstellung [éine Vórstellung für Kínder]
воспи́тывать, расти́ть де́те́й — séine Kínder erzíehen, gróßziehen
игра́ть с де́тьми́ — mit Kíndern spíelen
У нас дво́е де́те́й. — Wir háben zwei Kínder.
Она́ лю́бит де́те́й. — Sie liebt Kínder. / Sie hat Kínder gern. / Sie ist kínderlieb.
-
2 друг
I мFreund mдруг ю́ности — Júgendfreund m
••IIдрузья́ познаю́тся в беде́ посл. — den Freund erkénnt man in der Not
друг друга — einánder
друг за другом — hintereinánder, nacheinánder
друг о́коло друга — nebeneinánder
друг от друга — voneinánder
друг к другу — zueinánder
друг с другом — miteinánder
друг про́тив друга — gegeneinánder
-
3 друг
Ider Freund (e)s, eмой ста́рый, хоро́ший, лу́чший, са́мый бли́зкий, надёжный друг — mein álter, gú ter, béster, éngster, bewährter Freund
шко́льные друзья́ — Schú lfreunde
Дороги́е друзья́! — Líebe Fréunde!
Он мой друг. — Er ist mein Freund. / Er ist ein Freund von mir.
Они́ ста́ли друзья́ми. — Sie sind Fréunde gewórden.
У него́ мно́го друзе́й. — Er hat víele Fréunde.
Ты поступи́л как настоя́щий друг. — Du hast wie ein wírklicher Freund gehándelt.
IIОн с другом ча́сто быва́ет у нас. — Er und sein Freund besú chen uns oft.
друг дру́га, друг дру́гу и др. einánder не измен.; с глаголами тж. sichОни́ лю́бят друг друга. — Sie líeben sich [einánder].
Мы хорошо́ понима́ем друг друга. — Wir verstéhen uns [einánder] gut.
Они́ помога́ют друг другу. — Sie hélfen sich [einánder].
Они́ бежа́ли друг за другом. — Sie líefen hintereinánder.
Они́ забо́тятся друг о друге. — Sie sórgen füreinánder.
-
4 расходиться
несов.; сов. разойти́сь1) в разные стороны и др. auseinánder géhen ging auseinánder, ist auseinánder gegángen; по домам nach Háuse géhen ↑Толпа́ бы́стро, сра́зу разошла́сь. — Die Ménge ist schnell, sofórt auseinánder gegángen.
В кружке́ бы́ло о́чень интере́сно, нам не хоте́лось расходи́ться. — In der Árbeitsgemeinschaft war es sehr interessánt, níemand von uns wóllte nach Háuse géhen.
2) о мнениях и др. auseinánder gehen ↑На́ши мне́ния по э́тому вопро́су расхо́дятся. — Únsere Méinungen zu díeser Fráge géhen auseinánder.
3) разводиться sich schéiden lássen er lässt sich schéiden, ließ sich schéiden, hat sich schéiden lássen с кем л. → von DОни́ собира́ются расходи́ться. — Sie wóllen sich schéiden lássen.
Она́ разошла́сь с му́жем. — Sie hat sich von íhrem Mann schéiden lássen.
-
5 разбирать
несов.; сов. разобра́ть1) на части auseinánder néhmen er nimmt auseinánder, nahm auseinánder, hat auseinánder genommen, zerlégen (h) что л. AОн разобра́л велосипе́д. — Er hat das Fáhrrad auseinánder genómmen [zerlégt].
2) наводить порядок где л. Órdnung máchen (h); приводить в порядок in Órdnung bríngen bráchte in Órdnung, hat in Órdnung gebrácht; что-л. A; положить, поставить в определённом порядке órdnen (h) что л. AРазбери́ на столе́ [стол], в шкафу́ [шкаф]. — Mách(e) Órdnung auf dem Tisch, im Schrank.
Я разобра́л э́ти докуме́нты, свои́ кни́ги. — Ich hábe díese Papíere, méine Bücher in Órdnung gebrácht [geórdnet].
3) понять сказанное verstéhen verstánd, hat verstánden; написанное, почерк тж. entzíffern (h), lésen er liest, las, hat gelésen что л. AОн говори́л ти́хо, я не мог разобра́ть его́ слов. — Er sprach léise, ich kónnte séine Wórte nicht verstéhen.
Я с трудо́м разбира́ю его́ по́черк. — Ich kann nur mit Mühe séine Hándschrift entzíffern [lésen, verstéhen].
Я не могу́ разобра́ть, что здесь напи́сано. — Ich kann nicht lésen [entzíffern], was hier geschríeben ist.
4) обсуждать - на собрании, конференции и др. erörtern (h); на занятиях, в докладе, статье и др. behándeln (h) что л. AМы разбира́ли э́тот вопро́с на собра́нии. — Wir háben díese Fráge in der Versámmlung erörtert.
На уро́ке мы подро́бно разбира́ли тво́рчество э́того поэ́та. — Im Únterricht háben wir das Scháffen díeses Díchters áusführlich behándelt.
Разбери́те предложе́ние по чле́нам предложе́ния. — Analysíert den Satz nach den Sátzgliedern.
-
6 бросаться
1) см. броситься2) ( друг в друга) einánder zúwerfen (непр.) vt, einánder bewérfen (непр.) ( чем-либо - mit)де́ти броса́ются снежка́ми — die Kínder bewérfen einánder mit Schnéebällen
-
7 разминуться
разг.1) einánder verféhlen; aneinánder vorbéigehen (непр.) vi (s) ( пройти мимо)2) (разойтись, дав дорогу друг другу) einánder aúsweichen (непр.) vi (s)здесь двум маши́нам не размину́ться — hier können zwei Áutos nicht aneinánder vorbéi
-
8 чудо
сWúnder n; Wúnderding n ( диковина); Wúnderwerk n (чудо искусства, техники и т.п.)чу́до приро́ды — Wúnder der Natúr
твори́ть чу́деса́ — Wúnder wírken
чу́дом — (wie) durch ein Wúnder
-
9 календарь
der Kalénder s, =отрывно́й календа́рь — Ábreißkalender
насто́льный (перекидно́й) календа́рь — Tíschkalender
пове́сить календа́рь на сте́ну — den Kalénder an die Wand hängen
переверну́ть, оторва́ть листо́к календа́ря́ — ein Kalénderblatt úmlegen, ábreißen
записа́ть что л. в календа́рь [в календа́ре́] — etw. im Kalénder notíeren
посмотре́ть что л. по календа́рю́ — etw. im Kalénder náchsehen
-
10 переписываться
несов. sich schréiben schrieb sich, hat sich geschríeben; писать друг другу einánder schréiben ↑; поддерживать переписку тж. in [im] Bríefwechsel stéhen stand in [im] Bríefwechsel, hat in [im] Bríefwechsel gestánden с кем л. mit DМы уже́ мно́го лет с ним перепи́сываемся. / Я уже́ мно́го лет с ним перепи́сываюсь. — Wir schréiben uns [einánder] seit Jáhren. / Wir stéhen seit Jáhren in [im] Bríefwechsel. / Ich schréibe mich mit ihm seit Jáhren.
Вы всё ещё перепи́сываетесь? / Ты ещё с ним перепи́сываешься? — Schreibt ihr euch noch? / Schreibt ihr noch einánder? / Steht ihr noch in [im] Bríefwechsel?
Мы перепи́сываемся на неме́цком языке́. — Wir schréiben uns [einánder] deutsch.
Оле́г Петро́в из Ми́нска хо́чет перепи́сываться со шко́льником из ФРГ. — объявление в газете Olég Petrów aus Minsk sucht Bríefwechsel mit éinem Schüler aus der BRD.
-
11 чудо
das Wúnder -s, =наде́яться на чу́до — auf ein Wúnder hóffen
не ве́рить в чу́деса́ — nicht an Wúnder gláuben
Случи́лось чу́до. — Ein Wúnder ist geschéhen.
-
12 особый
2) ( отдельный) besónder, getrénnt; Sónder- (опр. сл.), Éxtra- (опр. сл.); speziéll ( специальный)••осо́бые полномо́чия — Sóndervollmachten f pl
осо́бого назначе́ния — zur besónderen Verwéndung
осо́бое мне́ние — ábweichende Méinung; юр. Separátvotum [-,voː-] n, pl -ten
ча́сти осо́бого назначе́ния — Sóndertruppen f pl
-
13 переплести
-
14 разъехаться
1) auseinánderfahren (непр.) vi (s); sich trénnen ( расстаться); auseinánderziehen (непр.) vi (s) ( уехать друг от друга)2) ( не столкнуться) einánder áusweichen (непр.) vi (s)3) ( разминуться) aneinánder vorbéifahren (непр.) vi (s); einánder verpássen ( не застать кого-либо) -
15 цилиндр
-
16 возраст
das Álter -s, тк. ед. ч.челове́к неопределённого во́зраста — ein Mann únbestimmten Álters
де́ти дошко́льного во́зраста — Kínder im Vórschulalter [Vórschulkinder]
де́ти шко́льного во́зраста — Kínder im schúlpflichtigen Álter
де́ти ра́зного, разли́чного во́зраста — Kínder verschíedenen, unterschíedlichen Álters
в во́зрасте сорока́ лет — im Álter von víerzig Jáhren
Мы с ним одного́ во́зраста. — Wir sind gléichen Álters.
Он в моём во́зрасте. — Er ist in méinem Álter.
У них [ме́жду ни́ми] больша́я ра́зница в во́зрасте. — Zwíschen íhnen bestéht ein gróßer Áltersunterschied [ein gróßer Únterschied im Álter].
-
17 воспитывать
несов.; сов. воспита́ть1) кого л. erzíehen erzóg, hat erzógen кого л. A, кем / каким л. → zu Dхорошо́, пра́вильно, пло́хо воспи́тывать свои́х дете́й — gut, ríchtig, schlecht séine Kínder erzíehen
Она́ воспита́ла его́ че́стным челове́ком. — Sie hat ihn zu éinem éhrlichen Ménschen erzógen.
2) какие л. качества erzíehen ↑ в ком л., у кого л. → A, что л. → zu Dвоспи́тывать в де́тях [у дете́й] самостоя́тельность — die Kínder zur Sélbständigkeit erzíehen
3) вырастить кого л. gróßziehen zog gróß, hat gróßgezogen кого л. AОна́ одна́ воспита́ла трои́х дете́й. — Sie hat drei Kínder alléin gróßgezogen.
-
18 делить
несов.; сов. раздели́ть1) на части téilen (h) кого / что л. A, на in A; распределяя по частям éin|teilen кого / что л. A, на in A, по чему л. nach Dдели́ть я́блоко на две ча́сти, попола́м — éinen Ápfel in zwei Téile, in zwei Hälften téilen [éinen Ápfel halbíeren]
дели́ть текст на три ча́сти — den Text in drei Ábschnitte éinteilen
дели́ть ученико́в на гру́ппы, по гру́ппам — die Schüler in Grúppen, nach Grúppen éinteilen
Река́ де́лит го́род на две ча́сти. — Der Fluss teilt die Stadt in zwei Téile.
Го́род разделён на шесть райо́нов. — Die Stadt ist in sechs Bezírke éingeteilt.
2) распределять между кем л., поделить с кем л. téilen ↑, при делении до конца, полностью тж. áuf|teilen что л. A, между чем л. unter A или D, с кем л. mit D D; когда что л. раздаётся тж. vertéilen ↑ что л. A, между кем л. an A, unter Aдели́ть де́ньги ме́жду собо́й, с кем л. — Geld untereinánder [únter sich], mit jmdm. (áuf)téilen
дели́ть что л. справедли́во, по бра́тски — etw. gerécht, brüderlich téilen
Мы раздели́ли всё. — Wir háben álles áufgeteilt.
Мы раздели́ли все сла́дости ме́жду детьми́. — Wir háben alle Süßigkeiten an die Kínder áufgeteilt. / Wir háben álle Süßigkeiten an [únter] die Kínder vertéilt.
3) тк. несов. - отдавать часть своего téilen что л. A, с кем л. mit D DОна́ дели́ла с на́ми после́дний кусо́к хле́ба, после́днюю копе́йку. — Sie hat das létzte Stück Brot, den létzten Gróschen mit uns getéilt.
дели́ть с кем л. и го́ре и ра́дость — Freud und Leid mit jmdm. téi-len
Де́сять раздели́ть на два бу́дет [полу́чится] пять. — Zehn getéilt [dividíert] durch zwei ist (gleich) [ergíbt] fünf.
-
19 любить
несов.; сов. полюби́ть1) кого л. líeben (h), líeb háben er hat líeb, hátte líeb, hat líeb gehábt, gern háben ↑ кого л. A; сов. полюби́ть тж. líeb gewínnen gewánn líeb, hat líeb gewónnen кого л. A; о чувстве расположения, симпатии тж. mögen móchte, hat gemócht кого л. Aлюби́ть кого́ л. горячо́, стра́стно, не́жно, и́скренне, та́йно, сле́по — jmdn. heiß, léidenschaftlich, zärtlich, ínnig, héimlich [im Stíllen], blind líeben
люби́ть мать, жену́ — séine Mútter, séine Frau líeben
Я вас люблю́ (признание). — Ich líebe Sie.
Ты зна́ешь, что я тебя́ люблю́. — Du weisst, dass ich dich liebe [líeb hábe, gern hábe].
Он о́чень лю́бит э́ту де́вушку. — Er liebt díeses Mädchen sehr. / Er hat díeses Mädchen sehr lieb [sehr gern].
Они́ лю́бят друг дру́га. — Sie líeben sich [einánder].
Я его́ бо́льше не люблю́. — Ich líebe ihn nicht mehr.
Он полюби́л в пе́рвый раз. — Er liebt zum érsten Mal (in séinem Lében).
Она́ полюби́ла его́ с пе́рвого взгля́да. — Sie líebte ihn auf den érsten Blick.
В на́шей семье́ все её о́чень полюби́ли. — Únsere gánze Famílie hat sie líeb gewónnen.
Она́ лю́бит дете́й. — Sie liebt Kínder. / Sie hat Kínder gern.
Таки́х люде́й я не люблю́. — Sólche Ménschen hábe ich nicht gern. / Sólche Ménschen mag [líebe] ich nicht.
2) иметь интерес, склонность; отдавать предпочтение líeben ↑, gern háben ↑ что / кого л. (автора, композитора и др.) A; mögen ↑ (часто с отрицанием); сов. полюби́ть lieb gewinnen ↑ что / кого л. Aлюби́ть ро́дину, свой родно́й го́род — séine Héimat, séine Héimatstadt líeben
люби́ть жизнь, приро́ду, иску́сство, свобо́ду, пра́вду — das Lében, die Natúr, die Kunst, die Fréiheit, die Wáhrheit líeben
Я люблю́ класси́ческую му́зыку, Мо́царта. — Ich líebe klássische Musík, Mózart. / Ich hábe klássische Musík, Mózart gern.
Я не люблю́ зи́му. — Ich hábe den Wínter nicht gern. / Ich mag [líebe] den Wínter nicht.
Я люблю́, когда́ идёт дождь. — Ich hábe es gern [mag es, líebe es], wenn es régnet.
Он не лю́бит, когда́ ему́ возража́ют [что́бы ему́ возража́ли]. — Er hat es nicht gern [mag es nicht], wenn man ihm widersprícht.
Он полюби́л э́ти края́. — Er hat díese Gégend lieb gewónnen. / Er liebt jetzt díese Gégend.
3) еду gern éssen er isst gern, aß gern, hat gern gegéssen; напиток gern trínken trank gern, hat gern getrúnken; тж. mögen ↑ что л. A (часто с отрицанием)Я люблю́ моро́женое. — Ich ésse gern Eis.
Я люблю́ ко́фе. — Ich trínke gern Káffee.
Я не люблю́ щи. — Ich mag kéine Kóhlsuppe. / Ich ésse Kóhlsuppe nicht gern.
4) что л. делать - переводится личной формой соответ. глагола + gern с изменением структуры предложенияЯ люблю́ танцева́ть. — Ich tánze gern.
Он не люби́л писа́ть пи́сьма. — Er schrieb nicht gern Bríefe.
-
20 рядом
I нареч.1) друг возле друга nebeneinánderМы сиде́ли ря́дом. — Wir sáßen nebeneinánder.
На́ши места́ ря́дом. — Únsere Plätze sind nebeneinánder.
2) близко - о непосредственной близости nebenán; поблизости in der Nähe, ganz nahМоя́ ко́мната ря́дом. — Mein Zímmer ist nebenán.
Он живёт ря́дом, в сосе́днем до́ме. — Er wohnt nebenán, im Náchbarhaus.
IIНа́ша шко́ла совсе́м ря́дом. — Únsere Schúle ist ganz in der Nähe [in nächster Nähe, ganz nah].
предлог ря́дом с nében (где? wo? D, куда? wohin? A; при глаголах hängen - вешать, légen, stéllen, sich stéllen, sétzen, sich sétzen обстоятельства места тк. A)Он сиде́л ря́дом со мной. — Er saß nében mir.
Он сел ря́дом со мно́й. — Er sétzte sich nében mich.
Остано́вка ря́дом с до́мом. — Die Háltestelle ist nében dem Haus.
См. также в других словарях:
Nder (village) — 16°16′0″N 15°52′60″O / 16.26667, 15.88333 … Wikipédia en Français
Nder — Cette page d’homonymie répertorie les différents sujets et articles partageant un même nom. Nder désigne soit : le village Nder du Sénégal le nder, un des types du tambour africain sabar Catégorie : Homonymie … Wikipédia en Français
Nder (instrument) — Sabar Sommaire 1 Facture 2 Jeu 3 Notes 4 Bibliographie 5 Liens externes … Wikipédia en Français
ænder — æn|der æn|der pl. af and … Dansk ordbog
Alioune Mbaye Nder — Background information Also known as The Prince of Mbalax Born 1969 Origin … Wikipedia
Der brænder en ild — Directed by Alice O Fredericks Robert Saaskin Produced by Henning Karmark … Wikipedia
Deutschlдnder disease — Deutsch·lдn·der disease (doichґlen dər) [Karl Ernst Wilhelm Deutschlдnder, German surgeon, 1872–1942] 1. see under disease. 2. march foot … Medical dictionary
Friedlдnder disease — Fried·lдn·der disease (frēdґlen dər) [Karl Friedlдnder, German pathologist, 1847–1887] see endarteritis obliterans … Medical dictionary
Den flyvende Hollænder — 1. Opera af Wagner, komponeret i 1841. Udspiller sig ved den norske kyst i det 18. århundrede. 2. Roman af Marryat. 3. Spøgelsesskib, som siden 1600 tallet påstås at krydse rundt i det stormomsuste hav syd for Afrika, hvor det Indiske Ocean møder … Danske encyklopædi
Enspænder — eller enspænding (af plattysk: einspennich ) kaldtes i det ældre danske sprog beredne tjenere, særlig sådanne, der benyttedes som ordonnanser eller kurerer. Navnet kommer af, at vedkommende red alene og ikke hørte til nogen trop … Danske encyklopædi
blænder — blæn|der (el. blænde) sb., en, e, ne (I KAMERA åbning der regulerer lysmængden), i sms. blænder , fx blænderåbning … Dansk ordbog