szarpać
31siepać — ndk IX, siepaćpię, siepaćpiesz, siep, siepaćał, siepaćany siepnąć dk Va, siepaćnę, siepaćniesz, siepaćnij, siepaćnął, siepaćnęła, siepaćnęli, siepaćnięty, siepaćnąwszy 1. pot. rzad. «ciągnąć coś gwałtownie, szarpać, targać» Siepać konia lejcami.… …
32skubać — ndk IX, skubaćbię, skubaćbiesz, skub, skubaćał, skubaćany skubnąć dk Va, skubaćnę, skubaćniesz, skubaćnij, skubaćnął, skubaćnęli, skubaćnięty, skubaćnąwszy 1. «chwytając coś lekko pociągać, szarpać, targać» Ze zdenerwowania skubał wąsy, brodę.… …
33sława — ż IV, CMs. sławawie 1. blm «wielki rozgłos zdobyty talentem, wielkimi czynami, zasługami itp.» Wiekopomna sława. Pianista, lekarz światowej sławy. Zdobyć, zyskać sławę, okryć się sławą. ◊ Mieć, zyskać sobie sławę kogoś (czegoś), jako ktoś «słynąć …
34wąs — m IV, D. a, B.=M. a. D., Ms. wąsie; lm M. y 1. często w lm «zarost nad górną wargą u mężczyzn» Bujny, suty wąs. Długie, sumiaste wąsy. Zapuścić, zgolić, czernić wąsy. Czesać, przycinać, pielęgnować wąsy. Najeżyć, nastroszyć wąsy. Szarpać, skubać… …
35wicher — m IV, D. wicherchru, Ms. wicherchrze; lm M. wicherchry «silny, gwałtowny wiatr; wichura» Gwałtowny, huraganowy, porywisty, straszny, wściekły wicher. Jesienne wichry. Huk, świst wichru. Poryw wichru. Mocować się, szarpać się, zmagać się z wichrem …
36wić — I ż V, DCMs. wici; lm MD. wici 1. «długa, cienka, elastyczna gałązka, np. wierzbowa, brzozowa; witka» Brzozowa, wierzbowa wić. 2. anat. «nitkowaty wyrostek będący aparatem ruchu, charakterystycznym przede wszystkim dla organizmów jednokomórkowych …
37šarpoti — ךar̃poti, oja, ojo (l. szarpać) tr. prastai pjauti (pjūklu): Jeigu nemoki pjaut, tai ir nešar̃pok Užp …
38ciągać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, ciągaćam, ciągaća, ciągaćają, ciągaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wlec co pewien czas, wielokrotnie, w różnych kierunkach coś ciężkiego, bezwładnego, stawiającego opór;… …
39ciągać się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} ciągać (w zn. 1.) jeden drugiego; włóczyć się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ciągali się po śniegu. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} ciągać (w zn. 3.)… …
40ciągnąć — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IVa, ciągnąćnę, ciągnąćnie, ciągnąćnij, ciągnąćnął, ciągnąćnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} powodować przemieszczanie się czegoś stawiającego opór; wlec, przeciągać, prowadzić :… …
