szarpać
11szamotać — ndk IX, szamotaćoczę a. szamotaćocę, szamotaćoczesz a. szamotaćocesz, szamotaćocz, szamotaćał, szamotaćany, rzad. I, szamotaćam, szamotaćasz, szamotaćają, szamotaćaj «gwałtownie szarpać, kołysać coś, trząść czymś na wszystkie strony» Wiatr… …
12tarmosić — ndk VIa, tarmosićoszę, tarmosićsisz, tarmosićoś, tarmosićsił, tarmosićszony pot. «szarpać, ciągnąć na przemian w różne strony; targać» Tarmosić kogoś za rękaw, za uszy. Pies tarmosił go za spodnie. Wiatr tarmosił włosy. tarmosić się «tarmosić,… …
13poszarpać się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} ulec rozdarciu, zostać poszarpanym; podrzeć się, porozrywać się, porwać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ubranie poszarpało się podczas prania. Tapicerka samochodu poszarpała się przy… …
14targać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, targaćam, targaća, targaćają, targaćany {{/stl 8}}– targnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, targaćnę, targaćnie, targaćnij, targaćnął, targaćnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… …
15шарап — шерап условленное ограбление , взять на шарап расхватать , новгор. (Даль). Неясно. •• [Киш ( Studiа Slavica , 6, 1960, стр. 281) полагает, что это слово едва ли из тюрк., скорее от шарпать < польск. szarpac, и предполагает промежуточную форму… …
16шарпать — аю рвать, царапать, скрести, дергать, тереть , грабить, разорять (Гоголь), укр. шарпати рвать, щипать , блр. шарпаць, польск. szarpac дергать, рвать, трясти . Заимствование через польск. из ср. в. н. scharben резать, скрести (Преобр., Труды I,… …
17шарпать — Заим. из польск. яз., в котором szarpać «рвать, драть» объясняют как переоформление нем. scharben «крошить» …
18nerwy — 1. Coś kosztuje kogoś wiele nerwów «ktoś osiąga coś kosztem wielkiego napięcia, silnego zdenerwowania»: To wydawanie książek na dystans jest dramatyczne i wiele nerwów kosztuje, bo wszystko się robi na ostatnią chwilę i wszystko nie tak, jak było …
19ciągać — ndk I, ciągaćam, ciągaćasz, ciągaćają, ciągaćaj, ciągaćał, ciągaćany 1. pot. «przesuwać co pewien czas coś ciężkiego, z trudem, z wysiłkiem, przezwyciężając opór w różnych kierunkach, tam i z powrotem; włóczyć» Ciągać worki zboża. Konie ciągały… …
20ćwiartować — ndk IV, ćwiartowaćtuję, ćwiartowaćtujesz, ćwiartowaćtuj, ćwiartowaćował, ćwiartowaćowany «rąbać, rozcinać na ćwierci; krajać, szarpać na kawały» Ćwiartować mięso …
