surowce
41szklarski — szklarskiscy «dotyczący szkła, szklarstwa, szklarzy» Majster szklarski. Przemysł, zakład szklarski. Rzemiosło szklarskie. Surowce szklarskie. ∆ Piasek szklarski «piasek kwarcowy zawierający znikomą ilość tlenków żelaza, stanowiący surowiec dla… …
42środek — m III, D. środekdka, N. środekdkiem; lm M. środekdki 1. «miejsce mniej więcej jednakowo oddalone od końców przedmiotu, od krawędzi określonej powierzchni; część środkowa przedmiotu, powierzchni, punkt centralny, centrum; część środkowa odcinka… …
43tartaczny — tartacznyni «odnoszący się do tartaku, znajdujący się w tartaku, pracujący w tartaku» Hala tartaczna. Robotnicy tartaczni. Odpady, surowce tartaczne. Piła tartaczna …
44uszlachetniać — ndk I, uszlachetniaćam, uszlachetniaćasz, uszlachetniaćają, uszlachetniaćaj, uszlachetniaćał, uszlachetniaćany uszlachetnić dk VIa, uszlachetniaćnię, uszlachetniaćnisz, uszlachetniaćnij, uszlachetniaćnił, uszlachetniaćniony 1. «czynić szlachetnym …
45walcowy — przym. od walec Powierzchnia walcowa. Czop walcowy. Przekładnia walcowa. ∆ archit. Sklepienie walcowe «sklepienie mające kształt połowy bocznej powierzchni walca; sklepienie kolebkowe» ∆ techn. Młyn walcowy «młyn mielący surowce roślinne (ziarno) …
46węglowodorowy — przym. od węglowodór Surowce węglowodorowe. Węglowodorowe związki chemiczne …
47winiarski — winiarskiscy «dotyczący winiarstwa, winiarzy, związany z wyrobem win» Przemysł winiarski. Surowce winiarskie …
48wkład — m IV, D. u, Ms. wkładadzie; lm M. y 1. «kwota pieniężna lub określone wartości rzeczowe (np. maszyny, narzędzia, surowce) wnoszone jako udział do jakiegoś przedsiębiorstwa, spółdzielni, spółki itp.» Wkład finansowy. Wkład w gotówce, w towarze, w… …
49wtórny — 1. «powstały w wyniku zmian, przekształceń czegoś, jako skutek, następstwo czegoś; powstały w późniejszym okresie; pochodny» Wtórne zjawisko. Wtórne znaczenie wyrazu. 2. «powstający, pojawiający się, otrzymywany itp. po raz drugi (wtóry);… …
50wyprawić — dk VIa, wyprawićwię, wyprawićwisz, wyprawićpraw, wyprawićwił, wyprawićwiony wyprawiać ndk I, wyprawićam, wyprawićasz, wyprawićają, wyprawićaj, wyprawićał, wyprawićany 1. «posłać kogoś dokądś, zwykle w dalszą drogę, w określonym celu» Wyprawić… …
