substantĭālĭtas

  • 1substanţialitate — SUBSTANŢIALITÁTE s.f. Calitatea a ceea ce este substanţial. [pr. : ţi a ]. – Din fr. substantialité, lat. substantialitas, atis. Trimis de LauraGellner, 13.09.2007. Sursa: DEX 75  SUBSTANŢIALITÁTE s. v. esenţialitate. Trimis de siveco,… …

    Dicționar Român

  • 2substantialité — [ sypstɑ̃sjalite ] n. f. • 1706; substancialité « nécessaire à la subsistance » 1532; du lat. substantialis ♦ Philos. Caractère de ce qui est une substance. ● substantialité nom féminin Qualité de ce qui est substantiel et existe par soi.… …

    Encyclopédie Universelle

  • 3sostanzialità — /sostantsjali ta/ (ant. sustanzialità) s.f. [dal lat. tardo, eccles., substantialĭtas atis, der. di substantialis sostanziale ]. 1. (filos.) [il costituire una sostanza] ▶◀ concretezza, materialità. ◀▶ astrattezza. 2. (estens.) [l essere… …

    Enciclopedia Italiana