stukać
1stukać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, stukaćam, stukaća, stukaćają {{/stl 8}}– stuknąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, stukaćnę, stukaćnie, stukaćnij, stukaćnął, stukaćnęli {{/stl 8}}{{stl 7}} uderzając czymś w coś twardego, powodować powstanie… …
2stukać — ndk I, stukaćam, stukaćasz, stukaćają, stukaćaj, stukaćał stuknąć dk Va, stukaćnę, stukaćniesz, stukaćnij, stukaćnął, stukaćnęła, stukaćnęli, stukaćnąwszy 1. «uderzając czymś (zwykle twardym) w coś twardego, powodować charakterystyczny odgłos;… …
3stukać się – stuknąć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} uderzać jakąś częścią ciała w coś twardego; zderzać się z czymś (twardym) : {{/stl 7}}{{stl 10}}Stuknął się czołem we framugę drzwi. Stuknęła się lekko w łokieć. {{/stl 10}}{{stl… …
4stukać się — Stuknąć się (palcem) w głowę, w czoło, w łeb zob. głowa 52. Stuknij się w czoło, w głowę, w łeb zob. puknąć się …
5стук — род. п. а, стукать, аю, стучу, стучать, укр. стук, стукати, блр. стукаць, др. русск. стукъ, стукнути, сербск. цслав. стукъ sonus , польск. stuk, stukac. Звукоподражательного происхождения. Ср. лтш. stukât идти маленькими шажками (о детях,… …
6potępieniec — 1. pot. Drzeć się, krzyczeć, jęczeć itp. jak potępieniec «drzeć się, krzyczeć, jęczeć itp. bardzo głośno»: Chce pani powiedzieć, że złamał nogę? (...) Zaraz złamał: zwichnął. A krzyku narobił, że aż sąsiedzi zaczęli stukać w ścianę. Wył jak… …
7bębnić — ndk VIa, bębnićnię, bębnićnisz, bębnićnij, bębnićnił 1. «uderzać czymś w coś, o coś wielokrotnie, czyniąc hałas, rzadziej: grać na bębnie; stukać, walić, łomotać» Bębnić w bęben pałeczkami. Bębnić pięściami w drzwi, palcami po stole. Bębnić w… …
8człapać — ndk IX, człapaćpię, człapaćpiesz, człap, człapaćpał 1. «iść krokiem powolnym wlokąc nogi; stąpać ciężko, powoli; wlec się» Z trudem człapać po błocie. Koń człapał miarowo. 2. «idąc klapać, stukać obuwiem spadającym z nóg» Człapać za dużymi… …
9dobić — dk Xa, dobićbiję, dobićbijesz, dobićbij, dobićbił, dobićbity dobijać ndk I, dobićam, dobićasz, dobićają, dobićaj, dobićał, dobićany 1. «zabić bliskiego śmierci, na pół martwego, zadać ostatni, śmiertelny cios, przyśpieszyć biciem, uderzeniem… …
10drzwi — blp, D. drzwi «ruchome zamknięcie otworu wejściowego do budynku lub jakiegoś wnętrza; sam ten otwór» Drzwi boczne, główne. Drzwi wejściowe, kuchenne. Drzwi do pokoju, do holu, do gabinetu. Drzwi od szafy, od kuchni, od pokoju. Drzwi na schody, na …
