stuccatura
21stuccatore — stuc·ca·tó·re s.m. TS artig. 1. chi esegue lavori di stuccatura, spec. su mobili 2. decoratore che realizza stucchi su soffitti e pareti {{line}} {{/line}} DATA: sec. XIV nell accez. 2 …
22stuccatore — {{hw}}{{stuccatore}}{{/hw}}s. m. (f. trice ) 1 Chi esegue lavori di stuccatura. 2 Chi esegue stucchi per decorazioni …
23stuc — s.n. 1. Material de construcţie format din mortar şi ipsos amestecat cu gelatină, clei şi (uneori) cu coloranţi minerali, care prin uscare şi lustruire capătă aspectul marmurei. 2. Material, sub formă de pastă, folosit pentru decoraţii… …
24stuccamento — /stuk:a mento/ s.m. [der. di stuccare1], non com. [operazione dell applicare lo stucco] ▶◀ stuccatura …
25štukatura — štukatúra ž DEFINICIJA arhit. ukrasi, reljefne dekoracije na fasadama, stropovima i zidovima izrađene u štuki; štukodekoracija ETIMOLOGIJA njem. Stuckatur ← tal. stuccatura, usp. štuka …
26штукатурка — и; ж. (от итал. stuccatura) 1) к штукатурить Штукату/рка фасада здания. 2) Густой раствор из смеси цемента (извести, гипса), песка и воды, которым покрывают поверхность зданий, внутренних помещений и т.п.; затвердевший слой такой смеси на потолке …
