stroić fochy

  • 1stroić fochy — {{/stl 13}}{{stl 7}} marudzić, dąsać się, grymasić : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zamiast cieszyć się z otrzymanego prezentu, zaczęła stroić fochy. {{/stl 10}} …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 2stroić fochy — Być bezpodstawnie niezadowolonym; narzekać bez powodu Eng. To be groundlessly dissatisfied or discontented; to have unfounded complaints …

    Słownik Polskiego slangu

  • 3fochy — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. nmos, blp, D. fochychów {{/stl 8}}{{stl 7}} zachowanie się wyrażające czyjeś nieuzasadnione niezadowolenie; grymasy; fumy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pokazywać fochy. Znosić czyjeś fochy. Nie lubić (czyichś) fochów.{{/stl… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 4stroić — 1. Stroić fanaberie, fochy, fumy; robić fochy «grymasić, dąsać się, droczyć się, zachowywać się kapryśnie»: Kaśka zaczęła stroić fochy, jakieś obrazy, zazdrości (...). Z. Chądzyńska, Drab. 2. Stroić (sobie) kpiny, drwiny; stroić, robić (sobie)… …

    Słownik frazeologiczny

  • 5fochy — blp, D. fochów «dąsy, grymasy, kaprysy» Mieć, pokazywać, stroić fochy. Znosić czyjeś fochy …

    Słownik języka polskiego

  • 6fochy — Stroić, robić fochy zob. stroić 1 …

    Słownik frazeologiczny

  • 7stroić — ndk VIa, stroję, stroisz, strój, stroił, strojony 1. «ubierać (kogoś) elegancko, starannie, wytwornie; ozdabiać, przystrajać coś» Stroić kogoś w futra i biżuterię. Stroić pannę młodą do ślubu. Stroić choinkę. 2. «stanowić ozdobę, przybranie;… …

    Słownik języka polskiego

  • 8fąfry — blp, D. ów przestarz. «fochy, kaprysy, grymasy, dąsy, fanaberie» ◊ Mieć fąfry w nosie «dąsać się, stroić fochy; mieć muchy w nosie» …

    Słownik języka polskiego

  • 9mina — 1. przestarz. Gęsta, tęga mina «mina wyrażająca pewność siebie»: Dla uzupełnienia ekwipunku wbił w kieszenie dwie spore pajdy chleba i z tęgą miną wyruszył na podziemną wyprawę. A. Bahdaj, Wakacje. 2. Mina komuś zrzedła, rzednie «ktoś stracił,… …

    Słownik frazeologiczny

  • 10dąsać się — ndk I, dąsać sięam się, dąsać sięasz się, dąsać sięają się, dąsać sięaj się, dąsać sięał się «okazywać swym zachowaniem niezadowolenie, gniew; grymasić, kaprysić, stroić fochy» Dąsać się jak dziecko. Dąsać się na kogoś o błahostkę, z lada powodu …

    Słownik języka polskiego