straty

  • 101polisa — ż IV, CMs. polisasie; lm D. polisais «dokument stwierdzający zawarcie umowy ubezpieczeniowej, wydany przez zakład ubezpieczeń, zapewniający wypłatę określonej sumy przewidzianej w umowie za straty poniesione przez ubezpieczonego bez jego winy»… …

    Słownik języka polskiego

  • 102pomniejszać — ndk I, pomniejszaćam, pomniejszaćasz, pomniejszaćają, pomniejszaćaj, pomniejszaćał, pomniejszaćany pomniejszyć dk VIb, pomniejszaćszę pomniejszaćszysz, pomniejszaćmniejsz, pomniejszaćszył, pomniejszaćszony «czynić mniejszym pod względem rozmiarów …

    Słownik języka polskiego

  • 103przeliczyć — dk VIb, przeliczyćczę, przeliczyćczysz, przeliczyćlicz, przeliczyćczył, przeliczyćczony przeliczać ndk I, przeliczyćam, przeliczyćasz, przeliczyćają, przeliczyćaj, przeliczyćał, przeliczyćany «policzyć coś uważnie, sprawdzić licząc; przerachować» …

    Słownik języka polskiego

  • 104przestój — m I, D. przestójstoju; lm M. przestójstoje, D. przestójstojów 1. «nie planowana przerwa w pracy, w produkcji itp., wynikła np. z powodu awarii maszyn lub złej organizacji pracy» Przestoje maszyn. Straty na skutek przestojów. 2. «postój statku,… …

    Słownik języka polskiego

  • 105przetrzepać — dk IX, przetrzepaćpię, przetrzepaćpiesz, przetrzepaćtrzep, przetrzepaćał, przetrzepaćany rzad. przetrzepywać ndk VIIIa, przetrzepaćpuję, przetrzepaćpujesz, przetrzepaćpuj, przetrzepaćywał, przetrzepaćywany 1. «przez trzepanie, uderzanie oczyścić… …

    Słownik języka polskiego

  • 106przykro — przykrokrzej «niemiło, nieprzyjemnie; źle, dokuczliwie» Przykro wygląda zaniedbany dom. Przykro jest żyć na czyjejś łasce. Przykro mu było, że nikt na niego nie czekał. ∆ Przykro mi (nam), jest mi (nam) przykro, że… «konwencjonalny zwrot, którym… …

    Słownik języka polskiego

  • 107reparacja — ż I, DCMs. reparacjacji; lm D. reparacjacji (reparacjacyj) zwykle w lm «świadczenia jednego państwa na rzecz innego państwa będące wynagrodzeniem za wyrządzone szkody i straty; zwłaszcza: odszkodowania wojenne wypłacane przez państwa zwyciężone… …

    Słownik języka polskiego

  • 108sięgać — ndk I, sięgaćam, sięgaćasz, sięgaćają, sięgaćaj, sięgaćał sięgnąć dk Va, sięgaćnę, sięgaćniesz, sięgaćnij, sięgaćnął, sięgaćnęła, sięgaćnęli, sięgaćnąwszy 1. «wyciągać rękę, aby wziąć coś, żeby dostać się do czegoś, dotknąć czegoś znajdującego… …

    Słownik języka polskiego

  • 109skompensować — dk IV, skompensowaćsuję, skompensowaćsujesz, skompensowaćsuj, skompensowaćował, skompensowaćowany 1. książk. «wyrównać należności, wynagrodzić straty; zrównoważyć jedno z drugim» Pracowitością skompensował brak zdolności. 2. biol. «o narządach w… …

    Słownik języka polskiego

  • 110sówka — ż III, CMs. sówkawce; lm D. sówkawek 1. zdr. od sowa. 2. → pójdźka 3. zool. sówki «Noctuidae, rodzina motyli nocnych, ubarwionych zwykle szaro lub brunatno, obejmująca około 20 tysięcy gatunków, z których ponad 400 występuje w Polsce, wśród nich… …

    Słownik języka polskiego