straty

  • 71ziemia — 1. Chodzić, stąpać (mocno, twardo) po ziemi; trzymać się ziemi «być realistą»: Obdarzony wrażliwością dziecka, twardo chodzi po ziemi – jest konkretny, punktualny – i wbrew pozorom – nieśmiały. Przekrój 51/2000. Imponowała mi poczuciem… …

    Słownik frazeologiczny

  • 72asekuracja — ż I, DCMs. asekuracjacji, blm 1. «zapewnienie bezpieczeństwa; zabezpieczenie (się)» Asekuracja przed odpowiedzialnością. Asekuracja wobec kogoś. 2. sport. «zabezpieczenie sportowca przed nieszczęśliwym wypadkiem i wspomaganie w czasie wykonywania …

    Słownik języka polskiego

  • 73cena — ż IV, CMs. cenie; lm D. cen 1. «wartość przedmiotu wyrażona w pieniądzach jako środku zamiennym» Cena detaliczna, hurtowa, rynkowa, giełdowa. Cena okazyjna, wysoka, wygórowana, wyśrubowana. Cena kupna, sprzedaży. Cena chleba. Cena za kilogram.… …

    Słownik języka polskiego

  • 74choinówka — ż III, CMs. choinówkawce; lm D. choinówkawek ∆ zool. Sówka choinówka a. strzygonia choinówka «Panolis flammea, motyl nocny z rodziny sówek, którego gąsienice żerują na igliwiu sosny, wyrządzając ogromne straty w drzewostanie» …

    Słownik języka polskiego

  • 75czysto — czyściej przysłów. od czysty (tylko w zn. 1 4, 6, 7, 8) a) w zn. 1: Mieć czysto w mieszkaniu. Droga czysto zamieciona. Dzieci ubrane czyściej niż dzieci sąsiadów. ◊ Przepisać, pisać na czysto «przepisać z brulionu, z brudnopisu; pisać w… …

    Słownik języka polskiego

  • 76dotkliwy — dotkliwywszy «sprawiający ból dotknięciem; dający się we znaki, dokuczliwy» Dotkliwe kłucie w boku, w sercu. Dotkliwy chłód, wiatr. Dotkliwy brak czego. Ponieść dotkliwe straty …

    Słownik języka polskiego

  • 77dyspaszer — m IV, DB. a, Ms. dyspaszererze; lm M. dyspaszererzy, DB. ów mors. «rzeczoznawca oceniający straty poniesione podczas awarii statku i dzielący je pomiędzy właściciela ładunku i właściciela statku» ‹fr.› …

    Słownik języka polskiego

  • 78katastrofa — ż IV, CMs. katastrofafie; lm D. katastrofaof 1. «wydarzenie nagłe, tragiczne w skutkach, w którym ktoś ucierpiał lub poniósł śmierć, które spowodowało straty materialne; nieszczęśliwy wypadek, klęska» Straszna katastrofa. Katastrofa lotnicza,… …

    Słownik języka polskiego

  • 79kompensować — ndk IV, kompensowaćsuję, kompensowaćsujesz, kompensowaćsuj, kompensowaćował, kompensowaćowany 1. «wyrównywać braki, należności, pretensje, szkody, straty; wyświadczać jakąś usługę za usługę; rekompensować, równoważyć, wynagradzać» Kompensować… …

    Słownik języka polskiego

  • 80krytojad — m IV, DB. a, Ms. krytojadadzie; lm M. y ∆ zool. Krytojad burakowy «Atomaria linearis, chrząszcz z rodziny zatęchlakowatych, owalny, szarobrunatny, o ciele pokrytym krótkimi włoskami, żeruje na siewkach buraków (larwa w uprawach) powodując duże… …

    Słownik języka polskiego