stracić życie pl

  • 1stracić — dk VIa, stracićcę, stracićcisz, strać, stracićcił, stracićcony 1. «przestać coś mieć, zostać bez kogoś lub bez czegoś; zostać pozbawionym kogoś lub czegoś» Stracić rodzinę. Stracić posadę. Drzewa straciły liście jesienią. Stracić czyjąś przyjaźń …

    Słownik języka polskiego

  • 2życie — n I, blm 1. «stan organizmu polegający na nieprzerwanym ciągu biochemicznych procesów przemiany materii i energii, związanych z wymianą materii i energii z otoczeniem, charakteryzujący się tym, że organizm odżywia się, oddycha, wydala zbędne… …

    Słownik języka polskiego

  • 3zapłacić — dk VIa, zapłacićcę, zapłacićcisz, zapłacićpłać, zapłacićcił, zapłacićcony 1. «dać pieniądze jako należność za pracę, za towar; wynagrodzić w pieniądzach (także w naturze); uiścić należność» Zapłacić cło, czynsz, rachunek. Zapłacić ratę za coś.… …

    Słownik języka polskiego

  • 4dać — dk I dam, dasz, dadzą, daj, dał, dany dawać ndk IX, daję, dajesz, dają, dawaj, dawał, dawany 1. «przekazać komuś rzecz, którą się posiada lub rozporządza; obdarzyć czym; podarować, ofiarować, oddać; poświęcić co» Dawać pieniądze na utrzymanie.… …

    Słownik języka polskiego

  • 5utopić — dk VIa, utopićpię, utopićpisz, utop, utopićpił, utopićpiony 1. «pozbawić życia przez zanurzenie w wodzie, wrzucenie do wody; spowodować, żeby coś znalazło się całkowicie pod wodą» Utopić mysz. ◊ Ktoś utopiłby kogoś, rad by utopić kogoś w łyżce… …

    Słownik języka polskiego

  • 6przypłacić — coś, zapłacić za coś głową, życiem, przestarz. gardłem «stracić życie, ponosząc konsekwencje czegoś»: Jeśli coś złego stanie się komuś z mojej załogi, piraci zapłacą swoim gardłem! A. Szklarski, Łowcy …

    Słownik frazeologiczny

  • 7przypłacać — Przypłacić coś, zapłacić za coś głową, życiem, przestarz. gardłem «stracić życie, ponosząc konsekwencje czegoś»: Jeśli coś złego stanie się komuś z mojej załogi, piraci zapłacą swoim gardłem! A. Szklarski, Łowcy …

    Słownik frazeologiczny

  • 8lec — a. legnąć dk Vc, legnę, legniesz, legnij, legł, ległszy 1. książk. «położyć się na czymś, zwłaszcza położyć się z ulgą, zwalić się ciężko na posłanie, na ziemię itp.; rozciągnąć się, wyciągnąć się na czymś» Lec na łóżku, na trawie, na ziemi. Ktoś …

    Słownik języka polskiego

  • 9poginąć — dk Vb, poginąćginie, poginąćgińcie, poginąćnął, poginąćnęła, poginąćnęli, poginąćnąwszy 1. «o wielu rzeczach: kolejno zgubić się, zapodziać się, przepaść, zostać utraconym» Bagaże poginęły w podróży. 2. «o wielu istotach żywych: stracić życie,… …

    Słownik języka polskiego

  • 10pozabijać — dk I, pozabijaćam, pozabijaćasz, pozabijaćają, pozabijaćaj, pozabijaćał, pozabijaćany 1. «zabić, uśmiercić wielu ludzi lub wiele zwierząt; pomordować» Na polu bitwy leżały pozabijane konie. 2. «przez zabicie czymś (przybicie czegoś) zatkać,… …

    Słownik języka polskiego