strach mnie obleciał
1strach — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIb, D. u, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} emocja odzwierciedlająca poczucie zagrożenia, przejawiająca się zmianami w organizmie, m.in. wzrostem ciśnienia, adrenaliny, specyficzną mimiką twarzy (np. szerzej otwarte oczy),… …
2strach — 1. (Blady) strach padł na kogoś «ktoś bardzo się przestraszył»: W poniedziałek o świcie nastąpiła kolejna eksplozja – ruiny bloku mieszkalnego znów pogrzebały kilkadziesiąt osób. Na Moskwę padł strach. Wprost 877/1999. 2. pot. Mieć stracha «bać… …
3oblecieć — pot. Strach, tchórz itp. kogoś obleciał «ktoś się przestraszył»: Dookoła pustkowie, żywej duszy, strach mnie obleciał. DD 17/08/2001 …
4oblatywać — pot. Strach, tchórz itp. kogoś obleciał «ktoś się przestraszył»: Dookoła pustkowie, żywej duszy, strach mnie obleciał. DD 17/08/2001 …
