stoczyć

  • 11staczać się — po równi pochyłej zob. równia. Stoczyć się do rynsztoka, na (samo) dno zob. dno 5 …

    Słownik frazeologiczny

  • 12batalia — ż I, DCMs. batalialii; lm D. batalialii (batalialij) przestarz. «walna bitwa» przen. dziś żywa «rozgrywka» Stoczyć batalię o coś, ażeby coś uzyskać. ‹wł., fr.› …

    Słownik języka polskiego

  • 13bitwa — ż IV, CMs. bitwawie; lm D. bitew (bitw) 1. «zbrojne starcie głównych sił stron prowadzących wojnę lub stanowiących ich część, decydujące o dalszym przebiegu czy rezultacie operacji, kampanii lub wojny» Decydująca, krwawa bitwa. Generalna, walna… …

    Słownik języka polskiego

  • 14dno — n III, Ms. dnie; lm D. den 1. «dolna powierzchnia naturalnego lub sztucznego wgłębienia w skorupie ziemskiej, wypełnionego wodą lub wolnego od niej, najniższa warstwa, spód tego wgłębienia» Dno basenu, jeziora, kanału, morza, rzeki. Dno doliny,… …

    Słownik języka polskiego

  • 15nisko — niżej przysłów. od niski (tylko w zn. 2 6) a) w zn. 2: Tereny nisko położone. Nisko zawieszona lampa. Nisko lecący samolot. Zachodzące słońce było już nisko. Mieszka o piętro niżej. Schylić się nisko …

    Słownik języka polskiego

  • 16obsunąć — dk Vb, obsunąćnę, obsunąćniesz, obsunąćsuń, obsunąćnął, obsunąćnęła, obsunąćnęli, obsunąćnięty, obsunąćnąwszy obsuwać ndk I, obsunąćam, obsunąćasz, obsunąćają, obsunąćaj, obsunąćał, obsunąćany, rzad. «spowodować przesunięcie się czegoś w dół,… …

    Słownik języka polskiego

  • 17podtoczyć — dk VIb, podtoczyćczę, podtoczyćczysz, podtoczyćtocz, podtoczyćczył, podtoczyćczony podtaczać ndk I, podtoczyćam, podtoczyćasz, podtoczyćają, podtoczyćaj, podtoczyćał, podtoczyćany 1. «tocząc przesunąć coś blisko czegoś, pod coś» Podtoczyć beczkę… …

    Słownik języka polskiego

  • 18pojedynek — m III, D. pojedyneknku, N. pojedyneknkiem; lm M. pojedyneknki 1. «dawny sposób załatwiania zatargów honorowych przez dwóch przeciwników walczących ze sobą na broń sieczną lub pistolety w obecności sekundantów» Pojedynek do pierwszej krwi. Wyzwać… …

    Słownik języka polskiego

  • 19potyczka — ż III, CMs. potyczkaczce; lm D. potyczkaczek «zbrojne starcie małych oddziałów wojskowych; niewielka bitwa, utarczka» Stoczyć potyczkę. Walczyć, zginąć w potyczce. Brać udział w potyczce …

    Słownik języka polskiego

  • 20rozstrzygać — ndk I, rozstrzygaćam, rozstrzygaćasz, rozstrzygaćają, rozstrzygaćaj, rozstrzygaćał, rozstrzygaćany rozstrzygnąć dk Va, rozstrzygaćnę, rozstrzygaćniesz, rozstrzygaćnij, rozstrzygaćnął, rozstrzygaćnęła, rozstrzygaćnięty, rozstrzygaćnąwszy… …

    Słownik języka polskiego