starannie

  • 41pocerować — dk IV, pocerowaćruję, pocerowaćrujesz, pocerowaćruj, pocerowaćował, pocerowaćowany «cerując naprawić wiele rzeczy albo naprawić coś w wielu miejscach» Pocerować pończochy. Sweter pocerowany na łokciach. Pocerowała starannie obrusy …

    Słownik języka polskiego

  • 42poczesać — dk IX, poczesaćczeszę, poczesaćczeszesz, poczesaćczesz, poczesaćał, poczesaćany poczesywać ndk VIIIa, poczesaćsuję, poczesaćsujesz, poczesaćsuj, poczesaćywał, poczesaćywany 1. «lekko, po wierzchu uczesać, poprawić włosy» Poczesać włosy szczotką,… …

    Słownik języka polskiego

  • 43poprawić — dk VIa, poprawićwię, poprawićwisz, poprawićpraw, poprawićwił, poprawićwiony poprawiać ndk I, poprawićam, poprawićasz, poprawićają, poprawićaj, poprawićał, poprawićany 1. «doprowadzić do porządku, przywrócić właściwą postać; wyrównać, ułożyć,… …

    Słownik języka polskiego

  • 44porządnie — porządnieej 1. «w należytym porządku, jak należy, dokładnie, starannie, solidnie; schludnie» Był porządnie ubrany. Dom porządnie ogrodzony. Zamieść porządnie pokój. Przepisz to porządnie. Uczniowie szli porządnie, parami. 2. «uczciwie, moralnie,… …

    Słownik języka polskiego

  • 45precyzyjnie — precyzyjnieej «z precyzją, z dokładnością; ściśle, starannie» Mówić, wyrażać się precyzyjnie. Określić coś precyzyjnie. Robić, wykonywać coś precyzyjnie …

    Słownik języka polskiego

  • 46puszczać — ndk I, puszczaćam, puszczaćasz, puszczaćają, puszczaćaj, puszczaćał, puszczaćany puścić dk VIa, puszczę, puszczaćcisz, puść, puszczaćcił, puszczony 1. «przestawać trzymać ręką, zwalniać uchwyt, wypuszczać z ręki» Puszczał rękę dziecka i… …

    Słownik języka polskiego

  • 47raz — m IV, D. u, Ms. razzie 1. lm D. ów dziś zwykle w lm «uderzenia, ciosy; cięcia, ukłucia, sztychy» Bolesne, dotkliwe, mocne, okrutne razy. Razy rózgi, bata, topora, miecza. Odpierać razy. Zadawać razy. Okładać kogoś razami. Zasłaniać, chronić kogoś …

    Słownik języka polskiego

  • 48siedem — m. os. siedmiu; DCMs. siedmiu, N. siedmioma, siedmiu «liczebnik główny oznaczający liczbę 7» Siedmiu chłopców idzie (szło) do szkoły. Uczył się z siedmioma a. z siedmiu kolegami. Przez siedem dni była chora. ◊ Siedem cudów świata «siedem słynnych …

    Słownik języka polskiego

  • 49skryć — dk Xa, skryję, skryjesz, skryj, skrył, skryty skrywać ndk I, skryćam, skryćasz, skryćają, skryćaj, skryćał, skryćany 1. «umieścić w ukryciu, w niewidocznym, tajemnym miejscu; ukryć, schować» Skryć biżuterię przed złodziejami. Skryć zawiniątko za… …

    Słownik języka polskiego

  • 50spakować — dk IV, spakowaćkuję, spakowaćkujesz, spakowaćkuj, spakowaćował, spakowaćowany «ułożyć coś w paczkę, włożyć coś do walizki, teczki itp. (w celu zabrania w podróż, wysłania, przeniesienia gdzieś itd.); napełnić coś jakimiś rzeczami» Spakować… …

    Słownik języka polskiego