spuścić komuś lanie
1lanie — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}od cz. lać. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} bicie, cięgi, razy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Potężne, srogie lanie.… …
2spuścić — dk VIa, spuszczę, spuścićcisz, spuść, spuścićcił, spuszczony spuszczać ndk I, spuścićam, spuścićasz, spuścićają, spuścićaj, spuścićał, spuścićany 1. «puścić coś z góry w dół, pochylić ku dołowi, obniżyć, zrzucić, zsunąć» Spuścić głowę. Spuścić… …
3lanie — Dostać lanie zob. dostać 4. Spuścić, sprawić komuś lanie zob. spuścić 2 …
4spuścić — 1. Nie spuścić kogoś, czegoś z oczu (z oka) a) «nieustannie na kogoś, na coś patrzeć, ani na chwilę nie przestać kogoś, czegoś obserwować»: (...) zaczął nasłuchiwać, nie spuszczając mnie jednak z oka. R. Antoszewski, Kariera. b) «pilnować, strzec …
5dołożyć — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}dokładać {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}dołożyć II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIa, dołożyćżę, dołożyćży {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl… …
6cięgi — blp, D. cięgigów pot. «chłosta, bicie, lanie, baty» Brać, dostać, oberwać, zbierać cięgi. Dać, sprawić, spuścić komuś cięgi. przen. «ciosy moralne, niepowodzenia życiowe; klęska, porażka» Znosić cięgi losu. Życie dało mu cięgi …
7manto — n III, Ms. mancie; lm D. mant daw. «bicie, lanie» dziś tylko we fraz. posp. Sprawić, spuścić komuś manto; dostać manto. ‹z łac.› …
8cięgi — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. nmos, blp, D. cięgigów {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} bicie, chłosta; lanie, baty : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dostać, zebrać cięgi. Dać, spuścić komuś cięgi. {{/stl… …
9łomot — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. łomotocie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} silny, zwielokrotniony odgłos powstający przy upadku, uderzeniu o coś czegoś ciężkiego; łoskot : {{/stl 7}}{{stl 10}}Głuchy… …
10spuszczać — 1. Nie spuścić kogoś, czegoś z oczu (z oka) a) «nieustannie na kogoś, na coś patrzeć, ani na chwilę nie przestać kogoś, czegoś obserwować»: (...) zaczął nasłuchiwać, nie spuszczając mnie jednak z oka. R. Antoszewski, Kariera. b) «pilnować, strzec …
- 1
- 2
