sprzeczny

  • 1sprzeczny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} rozbieżny z czymś, wykluczający się wzajemnie, całkiem odmienny od czegoś; niepodobny, całkiem różny, niejednakowy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Sprzeczne poglądy, opinie. Miotany sprzecznymi uczuciami.… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 2sprzeczny — «wykluczający się wzajemnie, niezgodny z czymś, przeciwstawny czemuś; całkiem różny, odmienny» Sprzeczne interesy. Sprzeczne opinie, zdania. Sprzeczne informacje, wieści. Miotały nim sprzeczne uczucia. Zachowanie sprzeczne z zasadami współżycia… …

    Słownik języka polskiego

  • 3alogiczny — «sprzeczny z logiką; niedorzeczny, nielogiczny» Alogiczne zdanie …

    Słownik języka polskiego

  • 4paradoksalny — «sprzeczny z tym, co jest lub wydaje się oczywiste, będący paradoksem, zawierający paradoks; osobliwy, dziwaczny, absurdalny» Paradoksalny aforyzm. Paradoksalne twierdzenie. Paradoksalna sytuacja. Paradoksalne fakty, sprzeczności …

    Słownik języka polskiego

  • 5paranormalny — «sprzeczny z przyjętymi standardami normalności; trudny do wytłumaczenia, tajemniczy» Zagadnienia, zjawiska paranormalne …

    Słownik języka polskiego

  • 6antynarodowy — antynarodowywi «wrogi narodowi, sprzeczny z interesem narodu» Działalność antynarodowa …

    Słownik języka polskiego

  • 7antynaukowy — «przeciwny nauce; sprzeczny z nauką» Antynaukowy światopogląd …

    Słownik języka polskiego

  • 8antynomiczny — «będący antynomią; sprzeczny, przeciwstawny» Antynomiczne oceny, sądy …

    Słownik języka polskiego

  • 9bezprawie — n I 1. blm «stan, którego nie normują prawa; anarchia, bezrząd» 2. lm D. bezprawiewi «czyn sprzeczny z prawem; nadużycie» Dopuścić się bezprawia …

    Słownik języka polskiego

  • 10ewidentnie — przysłów. od ewidentny Okazał się ewidentnie złym pracownikiem. Tok rozumowania ewidentnie sprzeczny …

    Słownik języka polskiego