sprawiać komuś ból

  • 1sprawiać — ndk I, sprawiaćam, sprawiaćasz, sprawiaćają, sprawiaćaj, sprawiaćał, sprawiaćany sprawić dk VIa, sprawiaćwię, sprawiaćwisz, spraw, sprawiaćwił, sprawiaćwiony 1. «być przyczyną czegoś, powodować, wywoływać, czynić coś» Sprawiać (komuś) kłopot,… …

    Słownik języka polskiego

  • 2torturować — ndk IV, torturowaćruję, torturowaćrujesz, torturowaćruj, torturowaćował, torturowaćowany 1. «poddawać kogoś torturom w celu wymuszenia zeznań» Więźniowie torturowani przez gestapo. 2. pot. «sprawiać komuś ból, przykrość, męczyć, dręczyć, nękać»… …

    Słownik języka polskiego

  • 3dręczyć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa, dręczyćczę, dręczyćczy, dręczyćczony {{/stl 8}}{{stl 7}} sprawiać komuś ból, przykrość fizyczną lub psychiczną, zwykle przez dłuższy okres; męczyć, pastwić się, znęcać się, gnębić, dokuczać : {{/stl 7}}{{stl… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 4dokuczać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, dokuczaćam, dokuczaća, dokuczaćają {{/stl 8}}– dokuczyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, dokuczaćczę, dokuczaćczy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} świadomie i celowo sprawiać komuś… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 5krwawić — ndk VIa, krwawićwię, krwawićwisz, krwaw, krwawićwił 1. «o ciele człowieka lub zwierzęcia, o ranach na ciele wydzielać krew; broczyć» Rana krwawiła już słabo. Krwawił i wił się z bólu. 2. «ranić do krwi» Skały krwawiły mu palce. ◊ Krwawić komuś… …

    Słownik języka polskiego

  • 6piec — I m II, D. a; lm M. e, D. ów 1. «urządzenie ogrzewnicze, w którym odbywa się spalanie paliwa, magazynowanie ciepła i wydzielanie tego ciepła do ogrzewanego pomieszczenia» Piec kaflowy, kuchenny, chlebowy. Piec stałopalny. Palić, napalić, rozpalić …

    Słownik języka polskiego

  • 7męczyć — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa, męczyćczę, męczyćczy, męczyćczony {{/stl 8}}– zmęczyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zmuszać kogoś do wysiłku fizycznego lub umysłowego… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 8boleć — I ndk VIIa, boli, bolał (z podmiotem nieżywotnym) 1. «sprawiać ból, zmysłowe wrażenie cierpienia» Bolące kolano. Boląca noga. Boli kogoś gardło, głowa. Bolą kogoś nogi, oczy. 2. «sprawiać ból w znaczeniu psychicznym, martwić, smucić» Bolały ją… …

    Słownik języka polskiego

  • 9dokuczać — ndk I, dokuczaćam, dokuczaćasz, dokuczaćają, dokuczaćaj, dokuczaćał dokuczyć dk VIb, dokuczaćczę, dokuczaćczysz, dokuczaćkucz, dokuczaćczył «wyrządzać przykrość, wprawiać w kłopoty, dawać się we znaki, sprawiać ból; nękać, drażnić, denerwować»… …

    Słownik języka polskiego

  • 10ugniatać — ndk I, ugniataćam, ugniataćasz, ugniataćają, ugniataćaj, ugniataćał, ugniataćany 1. forma ndk czas. ugnieść (p.) 2. «o czymś ciężkim, zbyt małym, za ciasnym: ciążyć, wywierać ucisk, sprawiać ból; uwierać, uciskać, cisnąć, dolegać; gnieść» Karabin …

    Słownik języka polskiego